Moeten of laten?

De vlier achter het huis staat in volle bloei. Dan kriebelt de drang om van die mooie schermen vlierbloesemsiroop te gaan maken. Behoorlijk veel werk met kilo’s suiker. En ik hou eigenlijk ook niet van hele zoete drankjes. Dus ineens hoef ik daar voorlopig niks mee, ik wacht wel tot het bessen zijn en zie dan wel verder.

Nog een jongen waar we wat mee moesten. Kersen moeten echt goed afrijpen aan de boom voor je ze kunt plukken. Vogels zitten daar net zo ongeduldig op te wachten als wij. De boom is te hoog voor een net, dus hangen nu in de laagste regionen zilveren sliertjes. En nou maar hopen dat de vogels nog wat voor ons overlaten.

Van de jasmijn hoeven we alleen maar onbekommerd van te genieten. Twee klimmers hebben we vorig jaar verplaatst en staan nu aan de zuidmuur enorm te geuren. Af en toe wat water is onze enige zorg. Dat lukt tot op heden moeiteloos. Ik hou van dankbare planten!

Van de bloemen en de bijen

De blauwe regen is volop in bloei. Het gonst en zoemt er van de hommels en bijen. Rust om te gaan zitten hebben we natuurlijk niet, dat deden we al twee dagen in de auto. Gelukkig is er altijd veel te doen dus hijsen we ons in de werkkleren en snoeien en ruimen, We verwonderen ons opnieuw over wat de natuur voor ons in petto heeft.

Het grasveld is een madelievenweelde. Niet de bedoeling maar wel vrolijk.

De paardebloem doet ook mee maar op bescheiden schaal.

En onder de kersenboom doen alleen de tulpen nog hun best. Die mogen dan ook elk jaar op de foto. Ach zo’n eerste dag, er valt nog weinig te vertellen. Hij volgde op een maanbeschenen nacht maar daar hebben we weing van gemerkt. In de stilte van de Umbrische heuvels, sliepen we als rozen.

Wind, wolken en zon

Het is behoorlijk fris als de zon niet schijnt. En het gras ziet er ook al niet uit. Maar kijk die kersenboom zijn best doen. Het is pas begin maart en we klagen niet ook al waaide het zo hard dat ik het  dekbedovertrek uit de struiken moest vissen nadat het van de lijn was gewaaid.  Ik zocht naar wat bloeiends op het terrein. De  stormvaste rozemarijn was snel gevonden.

En verscholen onder eikenblad ontwaarde ik de eerste bloemen van de maagdenpalm. Ook een eenzame crocus is een kiekje waard. Morgen laat ik de boomgaard zien.

 

Herstel

Het is ook niet snel goed. Of het groeit op plekken waar je het niet hebben wil, of het is op sterven na dood. Hier een olijfboom. Op de zuidhelling hebben we er zes geplant. Twee doen het prima, twee lijken dood en twee staan te zieltogen. Maar dan. Ineens ontwaar je weer uitlopers. Zien jullie het ook, dat groene toefje?

Nog zo’n sneu tiep, de kersenboom. We hadden de moed al bijna opgegeven. En plots…Met zilverfolie waarschuwen we nu langsvliegende vogels: AFBLIJVEN. Tenslotte de jasmijn. Twee stuks kapot gevroren. Toch nog maar even aanzien… Yeah. Een wonder.

En voor het mooi, een lieverd die het altijd doet. De hersthooi.

 

Bruidsmeisjes

Geïnspireerd door wat ik tegenkom, heb ik besloten alle tulpen bij elkaar te zetten. Gewoon een bont geheel van maken. Onder de kersenboom staan deze rooie knoeperds al. Na de bloei graaf ik de verdwaalde paarse leukerds uit en zet ze erbij.

Ik kreeg een tijd geleden een schattig bosje tulpen met bol en al. Die zijn wat kleiner, oranje- geel en uitgebloeid. Dus die bollen kunnen de grond in. En ook een aantal tulpen die nog niet open zijn, gaan uiteindelijk naar mijn klein Keukenhof onder de kersenboom. En wat te denken van de kersenboom zelf? Zoemend gezelschap is er al. Maar zo’n witte bruid met aan haar voet een bont clubje hoogbenige dames, het lijkt me wel wat.

Zintuigen

De lente is hier, in vergelijking met Nederland, twee stappen verder. En dat is heerlijk om te zien, te ruiken en te voelen. Dus holden we. toen we eenmaal boven op de berg waren, als twee blije kinderen door de tuin op zoek naar van alles wat op bloesem lijkt. De kersenboom stelt ons niet teleur in dat opzicht. De hoeveelheid onkruid wel. Zon en regen wisselen elkaar nog af maar de weersvooruitzichten zijn uitstekend. We weten ons voorlopig weer prima te vermaken hier in Caldese.

Reikhalzend

In de woonkamer staat een bak vol bloeiende narcissen. De combinatie geel en wit. Veel meer is er niet nodig om mij de storm en regen te doen vergeten. Als deze lieverds straks zijn uitgeboeid, ga ik ze kortwieken. Dan haal ik de bollen uit de bak en leg ze klaar om mee te nemen naar Italië. Onder de kersenboom hebben we een narcissenperk aangelegd en daar mogen ze bij. Dan gaan ze volgend jaar gewoon weer verder met het doen van hun goede werk. Namelijk mij een vrolijk gevoel bezorgen.

Kleur bekennen 9

Beperkt

In de boerentuin van Caldese moet je het niet al te aangeharkt willen hebben. De tulpenbollen die we ooit kregen, en die ik op de helling achter het huis in de grond stopte, zijn door dieren verplaatst. Of door kabouters. In elk geval zijn deze twee knoeperts zonder mijn inmenging onder de kersenboom terecht gekomen, waarna ik er ook maar de narcisbollen in de grond heb geduwd. In de vage hoop er een soort bloemperk van te maken. De narcissen zijn al weer uitgebloeid en dit is nu ons perk in de avondzon. Ben er dik tevreden mee.