
Na een eerste inspectie ronde, zowel binnen als buiten, kunnen we vaststellen dat het er allemaal aardig bijligt. Geen vochtproblemen in huis, geen grote aantallen dode spinnen en vliegen en omdat op ons verzoek onze hulp de verwarming zaterdag op 15 graden had gezet, was de ergste kilte uit het huis al verdwenen. Het is koud maar zonnig. Gistermiddag was het met vier graden echt te koud om de thee buiten te drinken.

Maar de late koffie zo rond twaalf uur drinken we vandaag toch maar mooi wél buiten. En verder is het hier voornamelijk ruimen en snoeien wat we zo’n eerste dag doen. De wijnboer is in zijn wijngaard en ik pak op wat mijn handen tegenkomen.

Na het vullen van vijf grote werkmanden met blad en snoeiafval, mag ik even pauzeren, een foto maken van de bloeiende rozemarijn en mijn blog schrijven. En natuurlijk voortdurend vaststellen hoe blij ik ben hier weer te zijn. Dat geldt ook voor de wijnboer die uitbundig naar me zwaait. We zijn weer voor even in ons paradijs.
