Clusteren

In tegenstelling tot de weersverwachting begint de dag droog. Dus draven we al vroeg samen over het erf. Ik ben van de bladeropruimingsdienst, de wijnboer voert af. Er staan weer twee manden voor hem klaar. Die planten gaan de volle grond nog in.

Dit groepje maak ik schoon en ruimen we op. Onderstaand gedoetje wordt definitief geruimd en dus gaat naar de container.

Al eerder won ik zaad uit de Afrikaantjes. Deze mogen tot de laatste dag staan, dan frommel ik ze in de aarde en zien we volgend jaar wel weer. Maar wat zullen we hier nou eens mee?

Advertenties

Drie boeketten

Altijd fijn om een bos bloemen te krijgen. Wat de aantrekkingskracht precies is, valt moeilijk te omschrijven. De verwondering van wat de natuur ons biedt en dat je dat in huis kunt halen. Zoiets. Ook buiten word ik er naar toe gezogen. Maar deze dahlia’s  moeten vooral buiten blijven staan.

Voor bij de koffie na onze pranzo afgelopen week, haalde ik deze chocolaatjes in huis. En nu komt een bekentenis. Als zo’n doosje eenmaal open is, kan ik niet meer van de inhoud afblijven, het brandt in de kast en ze móeten op. Net zo vergankelijk als hun levende zusters. En nog lekker ook.

 

 

Klein wonen, grootse plek

In mijn eigen tempo en overal stoppend voor het maken van foto’s, loop ik vandaag maar eens een andere kant op. Terwijl de heren van de wandelclub er stevig de pas in zetten ga ik richting de afgeknotte molen.

Het lijkt me erg klein om in te wonen maar er zit gelukkig flink wat grond omheen met een bloementuin, moestuin en een rommelhoekje.

Bij het laatste zicht op deze molen kijk ik over de moestuin van de Groenteboerin. (klik)

Via Facebook ben ik met haar bevriend maar ik kóm er zelden. Mijn fiets en ik gaan daar verandering in brengen.

Vespa verhoogt de sfeer

Pas vanmiddag kwam ik er aan toe het centrum in te lopen. Dat blijft een feest. Ten eerste omdat de kapper mijn haar weer fatsoeneerde. Maar ook omdat het zulk zalig weer is, de terrassen vol zitten en er een vrolijke sfeer heerst.

Volgens de kapper gaan alle bloembakken binnenkort weg om plaats te maken voor de feestverlichting. Ik ben vast de enige niet, die dat spijtig vindt. Hoe dan ook, voorlopig genieten we massaal van de fleurigheid. En waar ik ook blij van werd, was het beeld dat me even herinnert aan een andere fijne plek om te wonen.

Bijvangst

Toen ik gisteren toch zo lekker bezig was tussen de bramen, raapte ik meteen deze eikels op. Ze hebben namelijk enorm de neiging te ontkiemen en doen dat bij voorkeur op een plek waar wij dat niet willen. Dus wordt het spul afgevoerd naar de rand van ons terrein. Daar zoeken ze het maar uit.

Dan aan de slag met de lavendel. Een deel verdwijnt in kleine zakjes en gaat mee naar NL, de rest mag composteren want droogboeketten geven meer troep dan geur af.

Voor het kleureffect vandaag laat ik bloemen zien die onze bloemenweide vormen.  Ze zijn maar met z’n viertjes. Droge zomer, hè.

Over honderd jaar moeten de volgende eigenaren van Caldese dit blog nog maar eens lezen. Dan snappen ze tenminste waar ze dat reusachtige eikenbos aan te danken hebben. Kwestie van ontkiemen op de juiste plek.

 

Varend corso

Samen met een vriendin hadden we ons geïnstalleerd aan de waterkant. En wij niet alleen. Duizenden mensen zaten langs de route van het varend bloemen-en fruitcorso dat vandaag door Delfland voer. We zaten heerlijk in de schaduw, glas wijn dan wel water en wat hapjes erbij en zo lieten het spektakel aan ons voorbij trekken.

Mooi versierde boten,

opvoedkundige promotie-teksten

en hoempa toestanden.

We hebben ons prima vermaakt. De vriendin zei het treffend: veel mensen op de boten vierden hun eigen feestje. Gelukkig deden wij dat ook.

Midzomerfeest

Zou er wat te beleven zijn in de stad? Het is de feestdag van sint Johannes en daaraan gekoppeld zijn ook de Midzomerfeesten. Het verhaal gaat dat Italiaanse vrouwen op de avond van de 23e een bad nemen waarin bloemblaadjes drijven. We zagen gisteren wel enkele mensen op onze berg de bloemetjes van de brem in een mandje stoppen. De symboliek van reinigen op de geboortedag van Johannes de Doper ligt voor hand. Maar ik durfde het de bergburen toch niet te vragen. Hoe dan ook; er was vandaag weinig te beleven, gezien bovenstaande foto’s.

Tja, er was markt met het gebruikelijke aanbod. Niet om over naar huis te schrijven. Nee, dan deze twee. We kwamen ze tegen op weg naar huis.  Dáár ben ik even voor omgereden.