Meisje in de polder

We waren in de Alblasserwaard vandaag. In Goudriaan om het preciezer te zeggen. Wat een ruimte, mooie luchten en wijdsheid daar in de polder. We bezochten onze vrienden met wie we in Italië samen de wijn maken. Dus veel gezelligheid en gastvrijheid. De wijnproductie van het afgelopen jaar werd uitgebreid besproken en de plannen voor het komend jaar ook. Ik kwam er toevallig achter dat de sokken met het meisje die ik voor sinterklaas per post geleverd kreeg, uit Goudriaan komen. En vandaag kreeg ik tot mijn verrassing opnieuw een meisje van Vermeer. Daar volgt nog een blogje over binnenkort.

Dank U Sinterklaasje

Het heerlijk avondje gaan we straks vieren met twee kleinkinderen, hun ouders en de ‘andere’ opa en oma. Gisteren gingen er al wat cadeautjes richting mijn ouders, die op hun beurt weer wat in mijn tas stopten. Oh, wat is dit toch een leuke tijd. De wijnboer, die vorige jaren als hulpklaas in functie was, is daarmee gestopt. Dat maakt deze periode iets rustiger. In grote spanning wachtte ik nog twee pakjes af die via internet besteld waren. Pff…net op tijd binnen. We zijn er helemaal klaar voor en ik heb ook mijn Meisje-sokken aan. Leuk hè, onbekende Sint?

 

Plezierig

Enigszins troosteloos kun je het weer vandaag wel noemen. Koud is het niet maar miezerig en donker wél. Hoe dan ook, de zondagochtendwandeling zit er allang weer op en de rest van de dag rommel ik in huis.

Met een onverwacht bezoekje van vrienden, sinterklaasgedichten maken en het uitlezen van een boek vult de dag zich met aangename bezigheden. Vanavond de laatste uitzending van Boer Zoekt Vrouw. Ik  hoor tot één van die miljoenen die er met plezier naar kijkt. De week die voor ons ligt, zal druk en goed gevuld zijn. Zo’n kalme zondagse aanloop doet het goed.

Hetzelfde liedje

Hoewel er nog maar één gelovig zieltje is, laten de drie andere kleinkinderen de traditie om de Sint in Delft te zien binnenvaren, zich niet onthouden. Wij zorgen voor warme chocolademelk, kruidnootjes en speculaas. Dan voltrekt zich het jaarlijks sprookje vlak voor ons huis.

Zodra we de jet-ski Pieten voorbij zien racen, weten we dat de pakjesboot snel zal arriveren en gaan we naar buiten. Zingend en zwaaiend verwelkomen we de vloot.

Terwijl de Sint aan land gaat en in de binnenstad zijn tour afrondt, gaan wij aan de soep, eten broodjes knakworst en daarna mandarijnen. Elk jaar weer. Heerlijk.

Reuring

Al weer een paar weken is er verhoogde activiteit aan de overkant te zien. De oever wordt opnieuw gemetseld. Drie jaar geleden is dat ook al eens gebeurd. We worden netjes geinformeerd over de tijdsplanning en de eventuele overlast. Maar de reden waarom deze werkzaamheden opnieuw noodzakelijk zijn, staat nergens in de nieuwsbrief.

Vanaf kleine werkboten zijn drie man bezig. Hun gelach schalt over het water, ze hebben er kennelijk plezier in. ’s Avonds waarschuwen gele knipperlichten de positie van de pontons zodat scheepvaartverkeer er niet tegenaan vaart.

Ik denk dat de stoomboot uit Spanje er over een paar weken geen hinder meer van zal ondervinden. En tegen die tijd is ook de zomer wel afgerond. Toch?

Feesten en verrassingen

In het nieuwe huis van zusje en zwager zaten we gisteren feestelijk aan de koffie mét. Mijn zus was jarig en kon, vanwege de goede toegankelijkheid, ook onze ouders weer ontvangen. Het was prachtig weer in de Scheveningse achtertuin en mijn ouders hadden nog een leuke verrassing voor haar meegenomen.

Meer dan veertig jaar hadden ze dit bewaard en nu in een lijstje gevat en teruggegeven aan mijn zus. We zien een sinterklaassurprise waar mijn vader model voor stond. Knap gemaakt, hè? Later op de dag gingen we naar de diplomering van onze dochter die een post HBO-opleding had afgerond. Ze werd als laatste toegesproken tijdens die bijeekomst. En dat was vanwege deze verrassing. Knap gedaan, hè?

Zij blij. Wij blij. Iedereen blij.

Mensen, mensen wat een feest

Wie zondagmiddag een pakje had uit te pakken werd ter linker en rechter zijde bij gestaan door een leuk meisje. Via een kleine speurtocht vonden onze kleindochters de pakjes die Sint en Piet bij de andere opa en oma in het schuurtje hadden gezet. Daarna kon het uitpakfeest beginnen.

Vandaag ging de wijnboer met een mijter op zijn hoofd én met groot plezier zijn jaarlijkse toneelspel opvoeren. En daarna brachten we samen, gewoon in de rol van opa en oma, nog een pakje bij de, inmiddels ongelovige, andere kleinkinderen. Ook zij vierden het Sinterklaasfeest zondag al, weer in een ander gezelschap.

Tenslotte schoven we aan bij mijn ouders, waar we bij een kopje thee met wat lekkers, het sinterklaasfeest 2017 afsloten. We hebben er weer volop van genoten.