Operatie

Een dag met slecht weer kan niet beter besteed worden dan met het opruimen van de kersttroep. Gisteren deed ik dat bij mijn moeder, vandaag was ons huis aan de beurt. De te grote kerstboom had ik het liefst het raam uit gegooid maar dat is op onze hoogte en met smalle hoge ramen, geen optie. De boom, nog stevig in de naalden, was een onbuigzaam kreng geworden. Pogingen het ding in een groot tafelkleed te wikkelen en hem dan af te voeren, faalden. Hij moest in stukken. Een hele operatie waar de wijnboer als een vaardig boomchirurg tekeer ging. De jute Sinterklaaszak werd gebruikt om de top in af te voeren. Enfin, er is gestofzuigd, gedweild, met meubels geschoven en tig keer heen en weer gelopen. Ik bezweer mezelf ‘nooit meer een grote boom in onze kleine woonkamer. Ik herhaal: nooit meer.’

Eén herder en twee koningen

Afgelopen week leverden we de restanten van onze niet verkochte rommelmarktspul in bij de plaatselijke kringloopwinkel. Dus ik ging ábsoluut niets kopen toen ik vanmorgen met een vriendin bij Rataplan was. Zij zocht kerstboomverlichting en slaagde uitstekend terwijl ik zomaar wat rondsnuffelde.

Ik kocht evengoed wel drie boeken, waarvan ik er één aan mijn vriendin gaf. De andere twee gaan mij leesplezier verschaffen én mijn zelf opgelegde boekenquotum voor dit jaar toch nog enigszins in de juiste richting helpen. Ik kwam bovendien thuis met een nieuw idee: volgend jaar gaat deze sinterklaas bij de kringloop winkelen en mijn hele klazenfamilie daartoe ook te zien overhalen.

Hier is de Sint

Daar staan ze weer, de kinderen gekleed in Pietenpakjes, wachten in spanning op de stoomboot.

De solarboot van de TU uit Delft is voor de gelegenheid aan een roetveegpiet uitgeleend. En ook de jetski-pieten zijn dit jaar weer van de partij. Ze warmen de kijkers langs de kant een beetje op met hun capriolen.

En daar is ie dan. Welkom in Delft Sinterklaas. Fijn dat u er bent. Ik ga u snel helpen bij het inpakken van cadeautjes en het maken van gedichten. Op 5 december vieren we weer een heerlijk avondje. Maar eerst vanavond mijn schoen maar eens zetten en hopen dat de wijnboer mijn blogje leest.

Waar is de Sint?

Hij piept op deze poster tussen de met mijters versierde Rituals artikelen. De Sint is bijna onvindbaar. We roepen met z’n allen dat onze sinterklaastraditie heilig is maar hangen vervolgens nu al kerstversieringen op. In etalages kom je hem nauwelijks meer tegen. Bij de slijter staat tot mijn vreugde nog een prachtig ouderwets beeld tussen de kurken. Morgen komt de stoomboot aan in Delft. Onze kleinkinderen hebben inmiddels een met sport gevulde zaterdag en kunnen er niet bij zijn maar ik zal langs het kanaal staan om te zwaaien. En reken maar dat ie dan nogmaals op mijn blog voorbij komt.

Meisje in de polder

We waren in de Alblasserwaard vandaag. In Goudriaan om het preciezer te zeggen. Wat een ruimte, mooie luchten en wijdsheid daar in de polder. We bezochten onze vrienden met wie we in Italië samen de wijn maken. Dus veel gezelligheid en gastvrijheid. De wijnproductie van het afgelopen jaar werd uitgebreid besproken en de plannen voor het komend jaar ook. Ik kwam er toevallig achter dat de sokken met het meisje die ik voor sinterklaas per post geleverd kreeg, uit Goudriaan komen. En vandaag kreeg ik tot mijn verrassing opnieuw een meisje van Vermeer. Daar volgt nog een blogje over binnenkort.

Dank U Sinterklaasje

Het heerlijk avondje gaan we straks vieren met twee kleinkinderen, hun ouders en de ‘andere’ opa en oma. Gisteren gingen er al wat cadeautjes richting mijn ouders, die op hun beurt weer wat in mijn tas stopten. Oh, wat is dit toch een leuke tijd. De wijnboer, die vorige jaren als hulpklaas in functie was, is daarmee gestopt. Dat maakt deze periode iets rustiger. In grote spanning wachtte ik nog twee pakjes af die via internet besteld waren. Pff…net op tijd binnen. We zijn er helemaal klaar voor en ik heb ook mijn Meisje-sokken aan. Leuk hè, onbekende Sint?

 

Plezierig

Enigszins troosteloos kun je het weer vandaag wel noemen. Koud is het niet maar miezerig en donker wél. Hoe dan ook, de zondagochtendwandeling zit er allang weer op en de rest van de dag rommel ik in huis.

Met een onverwacht bezoekje van vrienden, sinterklaasgedichten maken en het uitlezen van een boek vult de dag zich met aangename bezigheden. Vanavond de laatste uitzending van Boer Zoekt Vrouw. Ik  hoor tot één van die miljoenen die er met plezier naar kijkt. De week die voor ons ligt, zal druk en goed gevuld zijn. Zo’n kalme zondagse aanloop doet het goed.

Hetzelfde liedje

Hoewel er nog maar één gelovig zieltje is, laten de drie andere kleinkinderen de traditie om de Sint in Delft te zien binnenvaren, zich niet onthouden. Wij zorgen voor warme chocolademelk, kruidnootjes en speculaas. Dan voltrekt zich het jaarlijks sprookje vlak voor ons huis.

Zodra we de jet-ski Pieten voorbij zien racen, weten we dat de pakjesboot snel zal arriveren en gaan we naar buiten. Zingend en zwaaiend verwelkomen we de vloot.

Terwijl de Sint aan land gaat en in de binnenstad zijn tour afrondt, gaan wij aan de soep, eten broodjes knakworst en daarna mandarijnen. Elk jaar weer. Heerlijk.

Reuring

Al weer een paar weken is er verhoogde activiteit aan de overkant te zien. De oever wordt opnieuw gemetseld. Drie jaar geleden is dat ook al eens gebeurd. We worden netjes geinformeerd over de tijdsplanning en de eventuele overlast. Maar de reden waarom deze werkzaamheden opnieuw noodzakelijk zijn, staat nergens in de nieuwsbrief.

Vanaf kleine werkboten zijn drie man bezig. Hun gelach schalt over het water, ze hebben er kennelijk plezier in. ’s Avonds waarschuwen gele knipperlichten de positie van de pontons zodat scheepvaartverkeer er niet tegenaan vaart.

Ik denk dat de stoomboot uit Spanje er over een paar weken geen hinder meer van zal ondervinden. En tegen die tijd is ook de zomer wel afgerond. Toch?

Feesten en verrassingen

In het nieuwe huis van zusje en zwager zaten we gisteren feestelijk aan de koffie mét. Mijn zus was jarig en kon, vanwege de goede toegankelijkheid, ook onze ouders weer ontvangen. Het was prachtig weer in de Scheveningse achtertuin en mijn ouders hadden nog een leuke verrassing voor haar meegenomen.

Meer dan veertig jaar hadden ze dit bewaard en nu in een lijstje gevat en teruggegeven aan mijn zus. We zien een sinterklaassurprise waar mijn vader model voor stond. Knap gemaakt, hè? Later op de dag gingen we naar de diplomering van onze dochter die een post HBO-opleding had afgerond. Ze werd als laatste toegesproken tijdens die bijeekomst. En dat was vanwege deze verrassing. Knap gedaan, hè?

Zij blij. Wij blij. Iedereen blij.