Feesten en verrassingen

In het nieuwe huis van zusje en zwager zaten we gisteren feestelijk aan de koffie mét. Mijn zus was jarig en kon, vanwege de goede toegankelijkheid, ook onze ouders weer ontvangen. Het was prachtig weer in de Scheveningse achtertuin en mijn ouders hadden nog een leuke verrassing voor haar meegenomen.

Meer dan veertig jaar hadden ze dit bewaard en nu in een lijstje gevat en teruggegeven aan mijn zus. We zien een sinterklaassurprise waar mijn vader model voor stond. Knap gemaakt, hè? Later op de dag gingen we naar de diplomering van onze dochter die een post HBO-opleding had afgerond. Ze werd als laatste toegesproken tijdens die bijeekomst. En dat was vanwege deze verrassing. Knap gedaan, hè?

Zij blij. Wij blij. Iedereen blij.

Advertenties

Mensen, mensen wat een feest

Wie zondagmiddag een pakje had uit te pakken werd ter linker en rechter zijde bij gestaan door een leuk meisje. Via een kleine speurtocht vonden onze kleindochters de pakjes die Sint en Piet bij de andere opa en oma in het schuurtje hadden gezet. Daarna kon het uitpakfeest beginnen.

Vandaag ging de wijnboer met een mijter op zijn hoofd én met groot plezier zijn jaarlijkse toneelspel opvoeren. En daarna brachten we samen, gewoon in de rol van opa en oma, nog een pakje bij de, inmiddels ongelovige, andere kleinkinderen. Ook zij vierden het Sinterklaasfeest zondag al, weer in een ander gezelschap.

Tenslotte schoven we aan bij mijn ouders, waar we bij een kopje thee met wat lekkers, het sinterklaasfeest 2017 afsloten. We hebben er weer volop van genoten.

Nattig

We vinden het van onszelf ook best flink om er toch maar weer te staan op zo’n mistige miezerige zondagochtend om negen uur. Dus lever ik daarvan graag het verse bewijs. De rest van de dag staat in het teken van de goedheiligman, maar daar kom ik op 5 december nog op terug. Vandaag laat ik hem op miniformaat zien.

Om de hoek aan het Rietveld, dobbert elk jaar dit Klaasje in de gracht. Het kan niet anders dan dat daar ook een fan van hem woont. Momenteel negeer ik elke kerstversiering nog en ik zou tegen de Sint willen zeggen: zet hem op Klaas en weg met de Kerstman.

Ksiedemaantje

Als kind noemde ik een sikkelvormige maan een ksiedemaantje. Inderdaad naar het gelijknamige sinterklaaslied. Dus toen ik vanmorgen deze foto van mijn zusje door-ge-appt kreeg, barstte ik in vrolijk gezang uit. Het is ook echt van dat Sinterklaasweer; de vroege donkerte, kale zwiepende bomen en de maan die schijnt. Een maan die nodig is om de Sint en zijn Pieten veilig over de daken te loodsen. Vanavond ga ik gedichten schrijven, een surprise maken en de laatste pakjes inpakken. Kwestie van hulpklaas zijn.

Foto:Tres

Sint eindelijk ook in Delft

Terwijl onze kleinzoon in Den Haag een voetbalwedstrijd speelde, waren de drie kleindochters vandaag in Delft om de intocht van de Sint mee te vieren.

Wat een enthousiasme bij de meisjes toen de Sint op de voorplecht van de Pakjesboot naar hen zwaaide. Maar ook de ouders en de opa zijn oprechte liefhebbers van dit spektakel.

De negenjarige kleindochter hoort dan wel niet meer tot de gelovigen, zij speelt ons spel vol overtuiging mee en had zelfs een tekening gemaakt die ze aan een Piet overhandigde.  Ik denk dat ze, net als haar oma, eeuwig in dit feest blijft geloven.

Black Friday

Slechts één keer waren we in New York en het toeval wilde dat ook Black Friday in die week viel. Nooit van gehoord maar we ondervonden het aan den lijve en het is afschuwelijk.  Enorme uitverkopen en prijsverlagingen zorgen voor overvolle winkels. We wisten niet hoe snel we daaruit weg moesten komen. En nu worden we hier ook bestookt met advertenties en aanbiedingen onder het motto van Black Friday. Moeten we nou echt álles uit de USA overnemen? Halloween, Valentine, Kerstman, Baby-showers en meer van dat soort gekkigheid.

Wij gingen vanmorgen Sinterklaasinkopen doen. Camera mee voor wat illustraties bij dit blog. Hoewel het niet onze boodschappenlijst stond, kocht de man wel een paar schoenen.  Want ja.

Blogvriendin Els  (klik) heeft het er vandaag ook over.

Aan de snelle Vliet

Lange boodschappenlijsten hadden we bij ons, mijn dochter en ik. Ieder jaar in deze periode winkelen en lunchen we samen. Het viel ons op dat we overal in Breda zo prettig werden geholpen. ‘U mag de tassen wel even hier achterlaten’ zei de aardige man in de Ecco-schoenwinkel. ‘Wil je een kop koffie?’ werd aan Fleur gevraagd terwijl ik in een paskamertje wat broeken en een jurk pastte. Sinterklaascadeautjes, kinderpyama’s en ander noodzakelijks; het lukte allemaal. Ook vandaag zat ik elders te lunchen. En weer was er sprake van een jaarlijkse  traditie zowel wat gezelschap als locatie betreft. Ik heb beide dagen zeer genoten. Morgen stamppot. Ook traditie na twee dagen uitspatten.