Nog steeds heb ik een tasje naast mijn bureau staan. Via mijn moeder kwamen wat familiealbums mijn kant op nadat haar jongste zus was overleden. Ik zocht uit, gooide wat weg én hield wat over. Onder meer een boek met deze originele tekeningen dat uitgebracht is ter gelegenheid van het 15 jarig bestaan van het koor Con Amore uit Pijnacker.
Mijn oom Frans, gehuwd met een van mijn moeders oudere zussen, was de oprichter en dirigent. Een roodharige man met forse stem, dito handen, iemand van de grote gebaren die niet ongemerkt een ruimte betrad. In het dagelijks leven was hij aannemer maar zijn passie was de muziek. Hij was organist en koorleider in de katholieke kerk en richtte later ook nog het Don Kozakkenkoor op. Ik herinner me hem vooral als de oom die bij elk familiefeest – en dat waren er nogal wat – achter de piano kroop en elke bruiloft of verjaardag tot een waar spektakel wist te maken. Het boek waaruit deze tekeningen komen, zit in de gereedstaande tas. Het wordt tijd dat ik het wegbreng naar de neef die het familie-archief beheert.
Wat een mooie tekeningen! Leuk om zo’n man in je familie te hebben.
Een echt familiearchief? Wow!
Als je er niets bij had gezet was ik er vanuit gegaan dat hij priester was…
Daar had hij hartelijk om kunnen lachen, Sjoerd. Hij was er niet bepaald een type voor.
Zon sprankelende tekeningen!
Schitterend, zo’n herinneringen!
Lie(f)s.
Haha, vooral de laatste tekening is treffend …..
Ja leuk hè Sjoerd en Thea, je ziet hem zo weer voor je. Wat een man!