Het hotel en het meisje

Het is meivakantie en dat was aan de hotelbezettingen goed te merken. We kozen uiteindelijk voor Hotel Not, waar onze kamer verstopt zat in een boekenkast. Waar Eva wel even wilde poseren in een blauw-geel hoekje en waar ze met graagte haar nieuwe kleding showde die ze in de Koopgoot had kunnen kopen vanwege ruimte in het budget. Een budget dat zij elke avond nauwkeurig bijwerkte.

Zo één op één een paar dagen met elkaar optrekken biedt ruimte voor goede gesprekken die met een 13 jarige prima gaan. Ze vond het hotelpersoneel vriendelijk. Ik vond het dan weer leuk dat ze dat opmerkte. Ze houdt van nieuwe spijkerbroeken met gaten. Ze gaat binnenkort spelen voor het NK Softbal en is voor het eerst scheidsrechter bij de pupillen van haar club. Ze heeft de leuke leeftijd tussen kind en volwassene. Af en toe gaf ze me een high five en vond het gezellig om gearmd te lopen. We leerden elkaar nóg beter kennen en maakten herinneringen die we niet snel zullen vergeten.

Stedentrip naar Manhattan

Elk kleinkind dat 13 jaar wordt, krijgt van ons een paar dagen weg als cadeau. De opa ging met kleinzoon naar Parijs, al voorzag het budget daar nauwelijks in en moesten ze heel zuinig doen. Eva en ik kozen voor een andere stad en gelukkig lukte het, na eerder uitstel, deze week ons uitstapje te maken. Het lijkt een beetje op New York, we logeerden drie dagen in Manhattan aan de Maas.

Wél aan de koffie en de warme chocola in New York natuurlijk, dat mag je niet laten lopen als je daar zo dichtbij bent. Knoopte ik uiteraard mooi lesje geschiedenis aan vast over landverhuizers. We zouden het nu gelukzoekers noemen, een term met een ten onrechte negatieve lading.

We hadden nauwelijks reiskosten en evengoed waren we in een wereldstad van formaat. De foto’s laten een onvervalst beeld van deze stad zien. De architectuur is vaak heel bijzonder en samen met een kleindochter drie dagen rondzwerven, maakte het tot een feestje daar in Rotterdam.

Logeren

Gisteravond aten we zelfgemaakte pizza bij onze dochter en haar gezin en na afloop ging Juliët mee om een nachtje bij ons te slapen en vandaag wat gezelligs te ondernemen. Daar hoorde weer bij dat we een haring aten. We kochten ook wat stiften en pastelkrijt en gebruikten dat ook. In het boek waarin ik wat tekenvaardigheden probeer te krijgen, werd door Juliët een pagina versierd.

We deden woordspelletjes zoals meisjesnamen bedenken die met de letter M beginnen. We kwamen samen aan 38 namen. Die briefjes met namen worden bewaard want dat kunnen ook wel klanten van haar chill-kamer worden. Daar verzorgt ze nagels en gaat ze haar- en nekmassages geven. Haar fantasie is nog volop aanwezig en ik doe daar lekker aan mee en kreeg een vasteklantpas .

En zo vliegt de dag in gezelligheid om en ga ik morgen maar eens een verwaarloosd huishouden aanpakken. Ben al een week leuke dingen aan het doen en het blijft geen feest.

Boekselen

Ik kan niet tekenen. Nooit gekund ook. Als kind tekende ik alleen maar huisjes. Maar ik zou het best graag willen kunnen. Nou ontdekte ik ergens op een blog, ik weet niet meer bij wie, de kunst van het boekselen. Je pakt een oud boek, zoekt een willekeurig woord of zin, omcirkel het en ga tekenen. Zo maar voor je zelf, zonder enige pretentie. Gewoon versieren en spelen met kleurtjes kan ook.

Het is reuze ontspannend om te doen en ik hoop te ontdekken of en zo ja waar mijn creatieve talenten liggen. Vind ik die niet, dan ben ik toch even prettig ontspannen bezig geweest. En als er eens een kleindochter op bezoek is mag ze mee doen. Zie de pagina die Eva voor haar rekening nam.

Keukengeheim

In de vensterbank heeft zich het wonder van de rijpende tomaten voltrokken. We kregen de toen nog groene tomaten uit de Italiaanse moestuin van mijn nichtje en vandaag kan ik van een groot deel passata maken, een basis tomatensaus.

En nu ik toch keukengeheimen aan het delen ben: gistermiddag was onze oudste kleindochter hier. We gaan over een tijdje een paar dagen samen weg en dat hebben we voorbereid. Na onze vergadering gingen we samen koken. Maar al snel bleek dat ik niets hoefde te doen en bereidde zij een heerlijke groentenschotel met pitabroodjes. En na afloop was er een opgeruimde keuken!

We hadden reuze veel voorpret over ons plan en het enige wat we er hier nog over kwijt willen is dat we een wereldstad gaan bezoeken.

Haring happen

Jongste kleindochter Juliët is een echte lekkerbek. Ze had mij verteld dat ze graag eens haring wilde happen. Nou, dan moet je bij deze oma zijn die haar eerste negen levensjaren in Scheveningen woonde. Als sinterklaassurprise kreeg ze van mij een haringkar met de belofte om samen zo’n botermalse verse haring naar binnen te laten glijden.

En aangezien er al pepernoten te koop zijn (!) begon de tijd te dringen; deze belofte moest nou eindelijk uitgevoerd worden. In de winkel opeten ging Juliët wat ver, ze wil niet publiekelijk afgaan en je weet maar nooit hoe het smaakt. Dus kozen we ervoor dit culinaire genoegen thuis af te handelen. Ik deed de eerste haring voor, ze griezelde nog even toen ze het staartje beetpakte en ik had me heus wel over de tweede haring ontfermd maar ze riep direct en overduidelijk : ‘Wat is dit lekker!’

Verwendag

Zonder het af te spreken hadden we alle twee een donkerblauw jurkje aan en hetzelfde armbandje om. Mijn nichtje en ik kochten in het Rijksmuseum voor elkaar dit armbandje dat onze levenslange verbondenheid mooi symboliseert. Nu bezoekjes over en weer een beetje op stoom beginnen te komen, maakten we er gisteren een uitgaansdagje van. We lunchten heerlijk bij hen in Ede en reden na afloop door naar Zwijndrecht. Daar schoven we aan voor de avondmaaltijd bij dochter en haar gezin. Eerst nog even de moestuintjes in wording bewonderd. Die staan in de vensterbank te wachten op beter weer en kunnen dan geplant worden. Kleindochter Isabel is nog net weerspiegeld in de ruit te zien. Ook bij hen werden we getrakteerd op een heerlijke maaltijd. Het is wel luxe hoor om twee maal zo verwend te worden.

de overheerlijke lunch

Kei tof

Een paar uurtjes was de jongste kleindochter gisteren op bezoek. Dat bleek een uitgelezen moment om samen naar beschilderde stenen te gaan zoeken. Deze stenen worden momenteel her en der in Nederland verstopt of zomaar neergelegd. Afgezien van het feit dat het een aardig idee is dat iemand een steen versiert die je mee mag nemen, of kunt her-verstoppen, kun je ook je vondst fotograferen en melden op de speciale Face Book pagina.

Op het Doelenplein was het raak en we vonden zes stenen. Twee gingen uiteindelijk mee naar Zwijndrecht, dat worden dus zwerfstenen. Als je de postcode achterop zet, kun je een beetje zien waar de steen vandaan komt. Hieronder zien we de achterkanten.

En dit zijn de voorkanten. Ook de schelp viel zeer in de smaak bij Juliet. Zij kreeg van mij wat blanco stenen en een schelp mee en gaat samen met haar zus thuis aan de slag. Keitof heet deze actie en dat is het ook.

Acht

Het laatste septembermeisje viert vandaag haar verjaardag. Ze scheelt twee jaar met haar oudere zus maar draagt dezelfde kledingmaat, groot voor haar leeftijd dus. Ze leeft wat meer in uitersten, zowel wat lachen als huilen betreft. Avontuurlijk en ondernemend. Een feestbeest ook en tegelijk een zorgzame poppenmoeder. We bellen haar pas vanmiddag rond vijf uur, want het is een normale schooldag. Maar ik kan me nu al verheugen op de verhalen die ze te vertellen heeft. Over minder dan een maand vieren deze opa en oma alle verjaardagen van de kleinkinderen gezamenlijk en krijgen ze ook hun cadeautje van ons. Ook al iets om naar uit te kijken. Voor de kinderen maar zeker ook voor ons.

Tien

En opnieuw waren we aan het beeldbellen met een kleindochter, vandaag is Isabel de jarige. Als een volleerd vlogster leidde ze ons rond in tuin en woonkamer langs haar cadeau’s. Van haar ouders had ze er, vanwege het eerste kroonjaar, tien gekregen. Denk aan een spiegel voor op haar kamer, een kam en borstel. Maar ook een fietskrat, een onmisbaar attribuut voor scholieren die er bij willen horen. Haar zusje en ouders kregen we ook nog even in beeld en wat zijn we blij met deze hedendaagse technieken. Het is de hele dag feest in Zwijndrecht en dus ook een beetje hier in Caldese.