Zon en regen

Elke dag een plukje, levert uiteindelijk een opgeruimd stukje. Die losliggende steen moet nog even versleept worden naar een andere hoek. Na dit vroege ochtend klusje in de hitte, namen we een douche, trokken nettere kleding aan en gingen naar Gubbio.

Daar was een verjaardag te vieren en praatten we bij met vrienden die net een familiefeestweekend achter de rug hadden in verband met hun gouden bruiloft. Heerlijk om hun verhalen te horen en hun stralende gezichten daarbij te zien. We zaten op het overkapte deel van dit terras in het mooie Middeleeuwse centrum van Gubbio.

Eenmaal weer thuis barstten de verwachte en méér dan welkome regenbuien los. Dit hangende windlicht gebruiken wij als peilglas voor regenwater. Voor driekwart gevuld! Ook de afgelopen nacht waren er buien. Ideaal want het regenwater had telkens even de tijd om opgeslorpt te worden. Nu is het heerlijk afgekoeld tot 25 graden en ga ik onkruid lostrekken, dat lukt namelijk het best na regen.

Gewoon iets moois

foto Fleur

Onze dochter stond in haar tuin oliebollen te bakken en bracht een schaaltje naar haar hoogbejaarde buren. Van de buurvrouw kreeg ze toen als dank zelfgemaakte spekkoek. Nu het fotothema Gewoon Iets Moois is, vind ik dat wel een goede insteek. Mooi als buren zoiets voor elkaar doen en eigenlijk heel gewoon. Dat sluit ook aan bij de dag van vandaag waarin twee vrienden in totaal zes uur in de trein zaten om hier drie uur te kunnen zijn. Gewoon iets moois, die vriendschap die via het bloggen is ontstaan.

Juliët maakte een foto van de sinterklaassurprise die ze erg mooi vindt en waar ze nog steeds mee speelt; een pizza-oven. Dat ze beter niet tegen het licht in kan fotograferen gaat ze vast ook nog leren. Lucas vindt het uitzicht vanuit zijn kamer Gewoon mooi. En daar heeft ie gelijk in.

Isabel tenslotte vind haar Playmobiel nog steeds gewoon mooi en is met haar mobieltje helemaal de scène ingekropen.

Feest

Voor het eerst dit seizoen hebben we de pizzaoven weer gebruikt. Altijd feest. Een paar jaar geleden hielpen deze zelfde vrienden bij de bouw ervan en wat hebben we er een hoop plezier van. Van zowel die vrienden als de oven. De brem staat nu in volle bloei, de avondzon maakt er een prettig sfeertje van. Beetje jammer dat ik de gifgroene onkruidmand en het krukje heb laten staan. Maar dat toont gelukkig wel weer aan dat er ook gewerkt wordt. Die leuke vrienden laten de handjes enorm wapperen. Wat een feest.

Hadden horen hebben

Als ik met mijn rug naar de pizza-oven sta en langs de kop van het huis recht naar voren kijk, zie ik dit. Ons meest sfeervolle hoekje van het jaar. Daar komt nog bij dat de lucht strak blauw is en de temperatuur zo’n vijfentwintig graden. Behoorlijk perfect als je het mij vraagt. Of het taalkundig helemaal juist is, weet ik niet maar we zeiden tegen elkaar dat dit nou het weer is dat we eigenlijk een hele zomer hadden horen hebben.

Dag op erf

We hoeven niet naar de markt, we hebben geen Italiaanse les en er zijn geen boodschappen nodig. Kortom we blijven een dag op het erf van Caldese. Dé gelegenheid om weer eens lekker bezig te gaan. Met een restant beits ging ik tekeer op het houtwerk rondom de pizza-oven. De wijnboer bracht het grootste deel van zijn werkdag door op zijn geliefde plek. Dan krijg je zo’n soort foto.