Zelf bedacht

Vanwege een studiedag op de basisschool van onze jongste kleindochter, was ze twee dagen vrij. Daar paste wel een oppasbeurtje van deze opa en oma in. Ze was ’s morgens met haar moeder mee geweest die werkt voor de Maakotheek (klik) en daar heeft Juliët toen zelf een spel ontworpen en uitgevoerd. Dat krijg je in een omgeving die boxen maakt voor Onderzoekend en Ontwerpend leren. Dat spel ging mee naar huis waar we het ’s middags hebben gespeeld. Het is een mooie mix tussen ganzenbord, mens-erger-je-niet en monopoli en we hadden er een ruim uur lol van. Zij won.

Ze hoefde niet zo nodig op de foto maar wilde nog wel de Minion laten zien die ze dezelfde ochtend ook nog had getekend. Zij is een echt knutselmeisje met een creatieve en speelse inslag en daar kan ik erg van genieten.

Live stream

foto in mei in onze tuin in Delft

Oudste kleindochter Eva verlaat de basisschool. Zoals alle kinderen heeft ze een bewogen schooljaar achter de rug. Geen eindkamp, geen musical. Hoewel? Heel creatief zette klas 8b een Coronamusical in elkaar. Er was een soort nieuwsshow gefilmd en gisteravond konden ouders maar ook andere belangstellenden via een live stream de hele uitzending zien. De klas van Eva keek er samen naar op school, de opa’s en oma’s, tantes, ooms, neven en nichten keken vanaf hun eigen bank toe. Zelfs vanaf de Italiaanse bank.

Er waren journaals gemaakt, persconferenties met gebarentolk en thuissituaties van ouders en kinderen die school en werk moesten combineren, waren nagespeeld. De enorme impact die de Coronacrisis heeft gehad op deze kinderen, kwam luid en duidelijk over. Uiteindelijk zagen we de groep live samen met de juf. Na haar emotionele afscheidspraatje kregen alle schoolverlaters hun rapport met nog wat toebehoren. Je ziet hier een schermfoto met twee maal Eva. Vrijwel alle leerlingen namen met een dikke knuf afscheid. Dat mag weer bij deze leeftijdscategorie. Het feit dat het mij opviel, zegt alles over deze vreemde tijd.

De basisschool in de 21e eeuw

Het was opa-en omadag op de basisschool van onze kleindochters. En dat was leerzaam voor ons. De moderne media zijn er niet meer weg te denken. Bij de achtjarige Isabel stond een laptop op haar tafeltje en bij de zesjarige Juliët een wat kleurrijker variant.

Uiteraard lieten de meisjes ons graag en enthousiast zien hoe zij hun oefeningen maken. In een gesprek met de directeur vroeg ik of de kinderen wel aan schrijven toekwamen. Hij kon me verzekeren dat dit onderwerp voortdurend de aandacht krijgt die het verdient en men het morgen, tijdens een studiedag, hoog op de agenda heeft staan. Mooi, dat stelt me gerust want erg belangrijk.

Daarna had ik thuis met Isabel nog een gesprek dat ik jullie niet wil onthouden. In haar klas zit een mooi jongetje die al jarenlang verkering heeft met een klasgenootje. “Ja, dat is leuk hoor, een stelletje in de klas”, zei Isabel. “Hoezo?” vroeg ik. “Gewoon veel liefde” was haar antwoord. Het was een leerzame middag dus.

Kind aan waterkant

Vandaag nam hij afscheid van de basisschool. Het kind dat ons tot grootouders maakte. Kleinzoon Lucas speelde een romantische rol in de Musical de Wereldreis. Vol overgave was hij als verstekeling aan boord gegaan van het schip waarop ook zijn geliefde verbleef. Het was een onverwacht genoegen dat  ik de voorstelling bij kon wonen en met trots heb ik zitten genieten. Omdat ik gedurende de korte periode in NL alleen maar op het tablet blog en fotografeer, doen we het vandaag met deze foto. Een jongen aan de waterkant, bengelend met zijn benen in het kanaal. Ik probeer de symboliek in te vinden maar die is er nauwelijks.

Hij is al binnen

Schaar, plakband en inpakpapier. Cadeautjes en een open geratst zakje kruidnoten die kruimels achterlaten op mijn toetsenbord. In onze werkkamer heerst de jaarlijkse chaos die past bij begin december. De wijnboer luistert naar de aanspreektitel Sint en was vanmorgen in die hoedanigheid te gast op een basisschool. Ik wierp op dat moment wat pakjes af in Den Haag en daarmee loopt de planning gesmeerd. Alleen heb ik nog vier gedichten te gaan. Ik stop nog maar eens een kruidnootje in mijn mond, dan komt de inspiratie vanzelf.