Roze maandag

Ze staan in een vaasje in het keukenvenster. Ik ben ze een beetje zat, die petunia’s.  Vanwege de grote warmte en hun tere bloemen kun je water blijven geven. En dan het weghalen van de uitgebloeide exemplaren. Die altijd kleven. Terwijl ik aan balkonranden hele watervallen zie hangen waardoor ik eerder dit seizoen zo geïnspireerd was.  Dit jaar is bij mij de geranium favoriet.  We begonnen zó. 

De zomer is nog geen maand op streek en nu zien we dit. 

Zelf overgehouden no-nonsense bloemen. Een beetje boers en erg dankbaar. In mijn tuinschrift voor 2018 komt de aantekening: géén petunia, meer geraniums.

Erfgoed

Onze pogingen om het grind een beetje onkruidvrij te houden, beginnen nu wel letterlijk hun vruchten af te werpen. Ik zat op mijn krukje en keek voldaan naar dit stukje. Terwijl ik helemaal niet van plan was om te rijmen.

Hertshooi vormt samen met de geranium een aardig samenspel.

En om de hoek geurt de jasmijn.

Nog even wat dichterbij, misschien kunnen jullie het nu wel ruiken? Vandaag geen pranzo in Gubbio maar rustig gescharrel op het erf.  Eind van de middag arriveren nieuwe gasten. Dus ook gerommel in de keuken. Maar dat vind ik nou juist het leuke.

 

Prachtig krachtig

Als we moeten wachten op wat kleur dat uit de overwinterde geraniums zal komen, is de zomer voorbij. Dus vanmorgen naar onze vriend Adamo. Zijn naam alleen al. Achternaam is Minelli, ook al niet verkeerd. Hij heeft een Vivaio en dat woord maakt me nog blijer. Ik denk dat iedereen dat begrip wel zal kunnen vertalen. Goed. Kleurrijke planten dus. Niet al te bont en omdat er van nature al veel blauw en geel is in de tuin, werden het witte hanggeraniums en petunia’s in vrolijke kleuren. Fijn de hele middag met en in de aarde rommelen.

De brem zorgt voor de gele toef, de Amerikaanse sering op de voorgrond neemt het blauw voor zijn rekening. De vijgenboom, die een beetje recht geduwd moet worden, heeft zich na de nachtvorst weer keurig hersteld. Viva la primavera.

 

Nog meer wit

Wat betreft de tuin was er dit jaar niet veel te melden. We hebben de boel de boel gelaten en dat kan ook best een jaartje. Rozen en lavendel bloeien toch wel. En kijk, de rozen willen zich, zelfs met oktober in aantocht, heus nog wel op hun mooist presenteren. De lavendel is al gesnoeid, de rozen zullen er uiteindelijk ook aan moeten geloven. Een paar hanggeraniums hebben ook hun geld dubbel en dwars opgebracht. De nazomer is fantastisch en brengt nog heel veel moois. Morgen zal ik eens op zoek gaan naar wat kleur in de tuin.

Vloeken in de kerk

Hij staat nu ruim twee jaar in Gubbio, deze volksheilige. Maar wat ziet zijn omgeving er inmiddels verwaarloosd uit. Hij wijst naar dat treurige plastic bakje waarin een zieltogende geranium met een blik van: is dat alles . Dat zag er vlak na de onthulling van het beeld toch veel behoorlijker uit. Toen wees hij blij naar de bloemenpracht aan zijn voeten, kijk maar hier. Denk nou alleen niet dat ik me geroepen voel de bloemenhulde op te kalefateren. Volgens velen was Padre Pio een charlatan en eerlijk gezegd denk ik dat ook. Zie verder hier. Maar wie er graag een vers bloemetje neer wil zetten, hij gaat zijn goddelijke gang.