Speuren naar kleuren

Tot aan het middaguur mag er geklust worden op zaterdag, daarna begint toch echt een vrij weekend. De oleanders en pioenrozen kregen nog een knipbeurtje van me en al werkend op het erf kwam ik hier en daar wat kleurigs tegen zoals wat rozenbottels van de egelantier en de rode bes van de meidoorn.

Minder kleurrijk maar hogelijk gewaardeerd zijn vader en dochter die ik tegenkwam met een zwaar zeil om het zwembad weer af te dekken. Zo vinken we met z’n allen de winterklaarmaak-lijst af. De hevige regen is gelukkig weer op zijn retour . Een roosje op een plek waar wij nooit een roos geplant hebben, deed met al dat hemelwater haar voordeel en trakteert ons aldus op een laatste zomergroet.

Colore

Kleur! Als ik moet kiezen tussen ingetogen tinten en kleur, dan kies ik voor het laatste. Zowel in kleding als in interieur. Op het erf hoef ik nauwelijks te zoeken. Groen is er uiteraard in duizend varianten maar ik ga vandaag voor rood. De jasmijn is alvast begonnen.

De meidoorn doet vrolijk mee. En de egelantier kan niet achterblijven.

Haar trof ik aan op de bodem van de wasmand. Ze heeft een oranje stippelrokje aan getrokken. Nou, dan hoor je er helemaal bij vandaag.

 

Zal je altijd zien

Net als je denkt dat het niet meer goed komt, qua weer, begint de zon alsnog te schijnen. Ja, dan hol je natuurlijk snel de tuin in om te kijken of er nog wat bloeiends en boeiends te fotograferen valt. En daar hebben we dan achtereenvolgens de meidoorn, de wisteria en de kiwi die mijn tuinhart sneller doen kloppen. Die meidoorn stond al op ons terrein en hebben we een paar jaar geleden alleen maar hoeven te ontdoen van egelantier en braam. De wisteria komt zowat elk blog voorbij, dus daar heb ik het verder niet over. En die kiwi? Die gaat ons na drie jaar heel veel vruchten opleveren. Hopen we.

Cisca doet weer verslag van haar leven in Servië. Ze is volop bezig met de voorbereiding van hun Pasen. Daar zijn wel honderd eieren mee gemoeid.  Je leest het in haar rubriek op dit blog.