Wat ik allemaal mag

We mochten van ons zelf uitslapen vanmorgen. De wandelclub verzamelde pas om half tien. Die ‘we’ zijn mijn zus en ik, de rest van de club was verhinderd. In de moestuin die we passeerden staan dahlia’s te pronken.

Ach het is allemaal niet erg spectaculair wat ik te melden heb vandaag. Je kunt niet lyrisch blijven bloggen over het mooie weer. Maar we liepen er natuurlijk wel van te genieten. Vanmiddag mocht ik van mezelf naar het filmhuis en zag The Children Act met Emma Thomson in de hoofdrol. Ik ben er nog stil van. Meer daarover vind je hier. Een absolute aanrader.

Advertenties

Rapen en eerlijk kopen

Het wandelen staat op een uiterst laag pitje nadat ik afgelopen week mijn scheenbeen aan een hotelbed stootte en er daarna een infectie optrad. Hoe dan ook, ik wil en moet in beweging blijven dus de zondagse wandelclub sla ik, ook vanwege de gezelligheid, niet over.

Drie voor vijf euro, stond er op het karton in de mand. In het eenpersoons huishouden dat ik momeneel voer, is dat wat veel dus ik kocht niets. Maar ik ben keer op keer verheugd als mensen nog vertrouwen hebben in een eerlijke afhandeling van dit soort transacties. En dit is natuurlijk helemaal te gek.

 

Snuiven

Het recreatiegebied de Delftse Hout ligt vanuit Delft gezien aan de andere kant van de A13. Die moeten we onderdoor en dat viaduct ziet er zó uit. Nee, echt mooi is het niet. Maar dan beginnen we te wandelen en worden we getrakteerd op dit soort uitzichten.

Er hingen druppels aan de bomen die glinsterden in de vroege ochtendzon. In mijn eentje deed ik de kleine ronde en liep bij elke stap te genieten.

Op dit punt begint ook het stilte gebied. Ik snoof de frisse lucht maar eens diep naar binnen. Een mooi begin van de zondag.

Beschrijving

De schrijfster  Saskia Goldschmidt maakt elke dag een foto van haar uitzicht op het Groningse platteland en beschrijft dit. ‘Een goede oefening voor het vinden van woorden’  noemt ze dat. Ik moest er aan denken toen ik vandaag met alweer verse foto’s van de polderwandeling bezig was. Hoe breng je nou het gevoel achter de foto’s over? Het rook naar zomer. We luisterden naar de vogels en naar de hardlopers. Hun ferme tred zwol aan en we maakten ruimte om hen te laten passeren. In de verte graasden koeien en we voelden de zon in kracht toenemen. Alle zintuigen werden gestreeld, zeker ook door het heerlijke ontbijt na afloop. Een vrije zondag lag als een beschreven blad voor ons. Zoiets.

Twee boerderijen en een speelplein

Wat te doen op zo’n mooie zonnige zondag? Om te beginnen maar weer eens aanklampen bij de wandelclub in Delftse Hout. Dan thuis een beetje rommelen, vooral met de post die om afhandeling vroeg. We rijden naar Wateringen waar in een boerderij vanmiddag de laatste mogelijkheid was de duo-expositie te zien van mijn zus en een vriendin.

En van daaruit door naar een Haagse nieuwbouwwijk, waar we bij familie op de thee gingen. Het speeltuintje ligt er verlaten bij. Ik denk dat we vandaag op drie locaties waren waar het tamelijk rustig was. Dat zal aan de kust wel even anders geweest zijn.

 

 

Zondagse stek

Zo tussen de beukenhaag door ziet Du Midi er onopvallend uit. Voor ons is het de zondagochtend huiskamer. Begin en eindpunt van de wandeling. Voor hardlopers is het een startpunt, voor wielrenners vaak een tussenstop. Altijd aardige bediening en biologische producten zorgen ervoor dat deze plek in Delftse Hout heel veel vaste klanten trekt.

Ik vergat mijn yoghurt op de foto te zetten. Het was op voor ik er erg in had.  Nee, ik heb geen aandelen maar maak toch graag reclame voor dit sympathieke restaurant waar het er zowel binnen als buiten zo verzorgd uitziet. 

 

Jakkeren

‘Laten we hier even stoppen’, zei ik vanmorgen. ‘We zijn ruim op tijd voor de wandelafspraak.’ Deze boomstammen had ik al weken geleden zien liggen aan de rand van een parkeerterrein in de Delftse Hout. Nu nam ik er de tijd voor. Het zou gaan om essen die massaal door een schimmel ziek zijn geworden en door hun zwakte een gevaar voor de recreanten vormen.

Ik had er nog wel wat langer bij stil willen staan maar we ontdekten ineens dat het klokje in de auto ook last heeft gehad van die vreemde stroomstoring afgelopen week in Zuidoost Europa. We spoedden ons dus in hoog tempo naar de andere wandelaars om aan een regenwandeling te beginnen.