Supermarkt

De indeling van een supermarkt is geloof ik over de hele wereld wel ongeveer hetzelfde. Bij binnenkomst de groenten en fruit, langs de kanten alle verswaar en koelingen en in de paden daar tussen de verpakte artikelen. Het assortiment verschilt wél van land tot land. Hier geen witte asperges, groene daarentegen in overvloed. En verse artisjokken. Op de bordjes erbij is duidelijk de Italiaanse vlag te zien, men eet het liefst producten uit eigen land.

Vrijwel elke supermarkt heeft een toonbank waarachter de slager zelf staat, die desgewenst voor je hakt, uitbeent of snijdt. De klanten in Italië zijn kritisch. Verpakt vlees is soms nog voorzien van herkenbare onderdelen.

Kenmerkend hier zijn de lange gangpaden met gedroogde pasta. Keus genoeg. Elleboogjesmacaroni ben ik nog nooit tegengekomen. De eieren die verwerkt zijn in deze pasta zijn van scharrelkippen en absoluut vrij van antibiotica.

Het boodschappen doen is hier een vrij ontspannen bezigheid; een praatje in het gangpad met een bekende en de mevrouw achter de toonbank van de delicatessen heeft alle tijd voor een goed advies. Caissières zijn nooit scholieren, de vakkenvullers ook niet. En aan zelfscannen en-afrekenen doet men hier ook niet. Dat zou de gezelligheid en de persoonlijke service om zeep helpen. Misschien gaat het in Nederlandse kleinere gemeenten ook nog zo. In onze woonomgeving helaas niet meer.

Meer en meer

We blijven vandaag binnen de stadsgrenzen en doen dat met de inmiddels ook hier neergestreken Australische familie.  Maar eerst over een andere familie, die van de Nijlganzen. Opnieuw lopen hier zes jonkies. Ik weet niet of het een tweede leg is of dat de vorige generatie al voor nakomelingen heeft gezorgd maar op deze manier vermeerdert de populatie zich wel heel snel. En hun uitwerpselen ook.

Het kroos in het Rijn-Schiekanaal heeft zich ook behoorlijk vermeerderd

Dan heb ik toch maar liever vermeerdering via gezonde eieren van de scharrelkippen die onder ons lunchtafeltje doorliepen in de Delftse Hout.

 

En ik word ronduit vrolijk van de zonnehoedjes in de moestuin die we passeren.

Het idee om een straat of winkelgebied te overdekken met paraplu’s of parasols heb ik al eerder gezien. Niet erg origineel maar In de Hoven levert het in elk geval een vrolijk beeld op. Ik keek veel op en neer vandaag. Kijk nog maar één keer met me mee.