Schaamrood

Gisteravond kwamen een paar oudcollega’s bij ons eten. Bij het samenstellen van een menu ging ik praktisch te werk vanwege niet al te veel voorbereidingstijd. Voor de groenten koos ik boontjes en peulen die ik bij de Appie ongezien in de kar legde. Omdat ik nog zelfgemaakte vijgenjam had, leek mij een nagerecht met mascarpone, slagroom en wat verse vijgen wel lekker.

Egypte, Kenia, Italië en Peru waren dus de leveranciers van deze producten, die deels ook in plastic verpakt waren. Terwijl ik een voorstander ben van zo lokaal mogelijk voedsel dat hoort bij het jaargetijde. De pastinaaksoep en de runderstoof op Italiaanse wijze was gelukkig wel van Nederlandse producten gemaakt. Maar toch. Het eerst volgende etentje ga ik echt anders samenstellen.

Voor de afwisseling

Eén dobbert in het Caraïbisch gebied, de ander ontdekt Peru en de overige twee golfen op een zonnige baan in Spanje. ‘Wordt er nog gewandeld?’ vroegen andere vrienden die heel af en toe aansluiten bij de polderwandeling op zondagochtend. ‘Nou nee, we hebben een soort vrij en willen met de camera in de aanslag een rondje in Delft maken en daarna ontbijten in een restaurantje om de hoek. Kom daar naar toe?’ was ons antwoord. En zo zaten we vanmorgen om kwart over negen aan de Voldersgracht in Kek te ontbijten met vrienden die uit Naaldwijk waren komen fietsen. Een heel ander begin van de zondag dan doorgaans. Maar wel supergezellig. En ook nog eens heel smakelijk.