Om niet te vergeten

Gebak en felicitaties via het scherm afgelopen maandag. Het geplande feestje voor de jarige kleinzoon gaat zondag niet door en dus zongen we hem op zijn verjaardag via meerdere verbindingen met de familie gezamenlijk toe. Ze waren op alles voorbereid, de grapjassen. Zó je verjaardag vieren vergeet je nooit meer. Het leven verandert momenteel ingrijpend. We stonden gisteravond bij een geopend raam te applaudisseren voor de mensen in de frontlinie tegen het virus. En we waren lang de enigen niet. Het saamhorigheidsgevoel dat dit teweeg brengt valt niet te onderschatten. Een half uurtje later keek ik naar Jeroen Krabbé die een serie maakt over het leven en werk van Marc Chagall. Zijn bevlogen manier van vertellen en de locaties die hij bezoekt, zorgen dat ik de komende weken op dinsdagavond ga kijken. Juist nu moeten we op zoek naar schoonheid en verbinding.

Met stip

De Delftste Hout is een recreatiegebied dat goed onderhouden wordt. Zelfs als volgens de nieuwste inzichten omgevallen bomen en kreupelhout gewoon moeten blijven liggen, zie je dat er bomen aangemerkt worden om er tussenuit te halen. Een beetje lucht scheppen tussen de in elkaar groeiende kruinen is noodzaak. Net zo goed als ik vandaag in huis lucht schep door de hele kersttroep te ontmantelen. En heel veel weg te doen in de zin van ook daadwerkelijk naar kringloop of afval te brengen. Dat heeft niet alleen met het nieuwe jaar te maken. Ik ben, zoals velen, bevangen door het ‘minder is beter’ virus. Een van de weinige virussen die ik nog graag een tijdje bij me hou.