Plannen zat

Nu wij dit jaar in de gelegenheid zijn hier wat langer achtereen te verblijven, schieten me knutselwerkjes te binnen die ik ooit zou verwezenlijken. Had ik niet ergens nog wat gedroogd ‘onkruid’ liggen waarvan ik een soort Caldese herbarium zou gaan maken? Of in zou lijsten? Jawel hoor. In de boekenkast onder een stapel zware boeken vond ik wat. Wel erg fragiel spul, hoe lijm ik dat netjes vast? Eerst maar eens op te foto zetten. Meer nog van planten hou ik van bomen en heb zowel hier in Gubbio als in Delft een paar lievelingsbomen. Dus die moeten ook met een blaadje in het herbarium. En daar moet dan een omgevingsverhaaltje bij en wat leuke of bijzondere herinneringen. Of er wat van komt is maar de vraag. Een schrift heb ik al, het eerste blad, van de esdoorn, ligt klaar om te drogen.

Het gedroogde onkruid gooi ik weg, voortschrijdend inzicht. Ik ga me nu op de bomen storten. Bomen die in mijn omgeving staan, wil ik bij naam kennen. Vraag aan de lezers: hebben jullie ook dit soort vage plannen waar weinig van terecht komt maar die toch blijven spoken? En waarom wil ik toch altijd dingen boekstaven? Daar ga ik nog eens diep over nadenken als ik blaadjes verzamel en droog. Laat ik alvast mijn lievelingsboom in Gubbio zien. Ik noemde hem, ook op eerdere blogs, de scheve boom. Maar vanaf nu heet ie De Scheve Eik.