Toen we nog in NL waren, hadden we ons al voorgenomen tenminste elke week één dag de hort op te gaan. Even van het terrein af en het lijf een beetje rust gunnen. Gisteren zijn we naar Perugia, de hoofdstad van Umbria, geweest. De universiteiten zijn gesloten en er zijn geen toeristen. Dat zie en voel je direct. Vanaf het terras waarop we koffie dronken, maakte ik de bovenste twee foto’s en het was niet moeilijk om mensen buiten beeld te houden. Het voelde als een filmdecor waar de meeste figuranten nog ontbraken. In het restaurant waar we lunchten werd bij binnenkomst onze temperatuur gemeten. Handgel bij de ingang en pas wanneer je aan tafel zit, mag het mondmasker af. We moesten naam en emailadres achter laten toen we afrekenden. De Italianen nemen de veiligheidsmaatregelen zeer serieus. We voelen ons veilig, opgekikkerd en tevreden.
Ja, erg leeg. Maar eigenlijk vind ik al die maatregelen wel heel veilig. Ik zat gisteren voor het eerst in de bus met een mondkapje. En ik vond het meevallen. Het is even wennen.
Weer een ervaring rijker, Emie. Maar je was er wel even lekker tussenuit.
Toch een rare/andere wereld…
Brugge heeft weer toeristen…, niks mondkapjes, niks afstand bewaren…, helaas…
Lie(f)s.
Veiliger dan in Nederland? Die mondkapjes vind ik wel een dingetje. In het OV gaat het prima, maar het is wel erg warm!
Het is hier erg rustig en dat voelt wel veilig, Hermieneke. Een mondmasker dragen is inderdaad wel benauwd bij 34 graden!
Bijzondere ervaring, Emie.
Bijna bizar …. Ik was afgelopen week (ook nog) in Aken, ook daar verplicht om naam en telefoonnummer achter te laten, ook al zit/zat je op een terrasje
Zo hoort dat ook te zijn. Het geeft je een veilig gevoel. En dat mis ik hier in Nederland wel.
Fijn dat jullie er toch genieten. Wij zouden enigszins depressief worden van de mondkapjes. Al zullen we er wel aan moeten wennen, op de lange duur.
Waarom depressief, Els? Het is een vreemd gezicht maar als het ons allen helpt, vind ik het geen probleem ze te dragen.
Maar , “ zo anders “ …helaas .
Bij mijn foto’s probeer ik mensen te vermijden.
En als dat niet lukt dan maak ik de foto’s zodanig dat de mensen onherkenbaar in beeld zijn.
Maar jouw foto’s zien er zo wel bizar kaal uit.
Vredelievende groet,