Een Keukenhof zal het hier in Delft niet worden, liever niet zelfs. Toch is er in de stad genoeg bloemenpracht te zien. En ontluikend groen. En bloesem. Volop.
We beleefden de vreemdste Pasen ooit. Met een ontbijt voor twee en een diner voor drie samen met mijn moeder. We wandelen wat en deden op deze tweede Paasdag een schoonmaakronde in huis. Geen uitgebreide familiebrunch, geen paasprocessie of pranzo met vrienden in Italië. Of deze ingrijpende soberheid blijvend is, zullen we afwachten. Het kalme leven is nog steeds niet saai, integendeel, al missen we ons sociale leven wel. Maar voor de goede zaak voelt het niet als een opoffering. Er blijft genoeg over om tevreden mee te zijn. Ontluikend groen, bloesem en bloemenpracht.
Wonen in Caldese (Italië) 
Ik ben me terdege bewust van onze rijkdom met onze tuin en ruimte (maar mis ook onze stek in Oostenrijk) en heb te doen met al degenen die (met kinderen) ergens zitten zonder tuin …..
Van onze dochter die in het basisonderwijs werkt hoorde ik over een gezin met vijf jongens die op een flat wonen. Haar leerling kon zich thuis niet concentreren op het huiswerk en mag nu toch naar school. Wat een gedoe voor dit soort gezinnen…
Er blijft in onze omgeving genoeg over om van te genieten maar ik besef wel dat niet iedereen zo makkelijk naar buiten kan.
Mensen die echt binnen moeten blijven, hebben het nu heel lastig Marthy. Het is goed je dat te realiseren.
Er is veel moois te zien nu.
Als we de ogen goed open houden is er óveral iets moois te zien, Judy.
Je kunt alleen moeilijk gaan rondwandelen om al deze natuurkunst te gaan ontdekken.
Ik wandel zeker wel rond in mijn eigen buurtje, Sjoerd. Dit is echt allemaal bij ons om de hoek.
Had je deze al gezien?
https://www.nu.nl/280185/video/russen-in-thuisquarantaine-bootsen-bekende-kunstwerken-na.html
Nee Petra, deze variant ken ik nog niet. Geweldig! Maar via Instagram volg ik iets soortgelijks: tussenkunstenquarantaine