Hoe het in onze gezamenlijk digitale agenda is gekomen, weten we niet meer. Maar feit is dat we bij ons eerste kop koffie lazen dat Willem van Oranje vandaag 434 jaar geleden is dood geschoten in Delft en voor eeuwig zijn bijnaam eer aan doet. Toen we vrijdag met vrienden door de stad liepen, wezen zij ons op deze tekst op de gevel van de Stadsbakkerij de Diamanten Ring.
De moordenaar van onze Vader de Vaderlands sliep in wat destijds nog herberg was, de nacht voorafgaand aan de moord. En dat allemaal hier om de hoek, hè. Het praalgraf van Willem is in de Nieuwe Kerk op de Markt. Een afgietsel daarvan vind je in Museum Prinsenhof waar ik een tijd geleden de bovenste foto maakte.
Toch bijzonder dat je de geschiedenis kunt aanraken.
Zo voelt het inderdaad Els. Terwijl we er natuurlijk vaak aan voorbij lopen.
Ja, jij woont in een stad die druipt van de geschiedenis. Mag je trots op zijn hoor.
Ha, ha leuk gezegd Marthy alsof het bloed door de straten druipt!
Trots op een moordenaar? Tja, niet de eerste de beste hè?
Niet trots Jeanne. Maar wel bijzonder om door dezelfde straten te lopen.