Elke zondag bel ik, als ik in Italië ben, mijn moeder. ’s Morgens kijkt ze op tv naar de H. Mis, daarna is ze pas bereikbaar. Dat liep gisteren anders want de mis kwam uit Rome en duurde meer dan twee uur. Ze vertelde me later op de middag dat ze zelfs haar huishouden er helemaal door verwaarloosd had. Voorafgaande aan de mis was journalist en historicus Leo Fijen in Bolsward om met mensen te spreken over Titus Brandsma die gisteren heilig is verklaard. Aangezien haar beide ouders Friezen waren en Titus een neef van haar moeder, had dat alles extra haar belangstelling. Ze leest momenteel ook het boek over Titus Brandsma, waaruit ik hier wat foto’s plaats.
Brandsma was een karmelieten pater en journalist. In de jaren dertig van de vorige eeuw werd hij rector magnificus van de Katholieke Universiteit Nijmegen, nu Radboud Universiteit. Tijdens de Duitse bezetting in de Tweede Wereldoorlog sprak hij zich fel uit tegen de Jodenvervolging. Ook riep hij collega-journalisten op niet te zwichten voor de nazi-censuur. Deze verdiensten van hem en de woorden van Paus Franciscus maakten grote indruk op mijn moeder. De Paus had machtsvertoon en machtsmisbruik krachtig veroordeeld en daar kan mijn moeder zich helemaal in vinden. Ik ook trouwens.
Ik schoot een beetje in de lach over het zinnetje dat je moeder die dag haar huishouden had verwaarloosd.
Heel bijzonder, een heilige in de familie. Daar kan ik niet aan tippen met een oma die bij Alfrink in het klasje zat, ooit, begin 1900
Bij het zinnetje. Nu ja, sinds ik niet meer werk, let ik niet erg op
Met de (latere) kardinaal knikkeren geeft toch wel een beetje heiligheid hoor, Aleida.
Ja heel bijzonder, een man die zoveel respect verdient in jouw familie. Ik begrijp je moeder, zou er ook alles van willen weten
Ik zag al wat over hem op tv, wat een prachtig mens. Wat leuk dat hij familie is. In de Broederenkerk is net een tentoonstelling over hem geopend, over het lijntje dat hij met Deventer had. Ik wou er zeker naar toe gaan.
Wat bijzonder dat hij een lijntje met Deventer had, wist ik niet. Nu hij zo in de belangstelling staat ben ik ook wat meer geïnteresseerd geraakt in de man en zijn werk.
Hoe dat lijntje zit weet ik pas als ik de tentoonstelling gezien heb. Maar dan laat ik het zeker weten.
Er was hier in Bolsward ook een heel programma in ons vernieuwde stadhuis, : de Tiid. Helaas moesten we zondag weg en heb ik daar niets van mee gekregen. Er staat wel een prachtige boog bij onze basiliek, waar een portret van hem aan bevestigd is. Het leeft erg.
Ik vrees dat er in mijn familie geen heiligen te vinden zijn. Dat het een bijzonder man was is zeker. Ik hoor en lees het met interesse, maar ook niet meer dan dat.
Dankje Emie, Bijzonder om een kijkje te mogen nemen in je familigeschiedenis.
Wat mooi, een heilige in de familie. Voor mij – opgevoed in een protestant gezin – niet heel vertrouwd.
Die Titus voelt voor mij ook heel vertrouwd. Zijn prentje stond ingelijst vroeger bij mijn ouders altijd op de kast.
Heilig of niet, Titus Brandsma is al jaren bewonderd om zijn onverzettelijkheid en principiële houding. Mooi dat het jouw ouders ook aansprak, Jeanne.