In 2002 kwamen we in Delft wonen. Aan de rand van het centrum. We verruilen ons heerlijke Voorburgse huis voor een zolderwoning in een monument. We hebben daar tot op de dag van vandaag geen seconde spijt van. Op nog geen vijfentwintig meter van de voordeur fiets ik door een soort boslaantje. Nog eens vijftig meter verder zie ik dit.
Mijn doel was even naar Museum Prinsenhof te fietsen voor de tentoonstelling Verboden Porselein. Het kon me niet erg boeien en na tien minuten stond ik weer buiten. Met dank aan de museumkaart. Mijn ongeduld had vast te maken met het mooie weer. Het was veel prettiger om samen met Willem van Oranje te kijken hoe toeristen elkaar op de foto zetten.
Wij hadden pas vanaf half drie zon, maar als die schijnt is het ook zo mooi buiten. Ik heb ook groene longen opgedaan vanmiddag, heerlijk.
Hier was het een uurtje eerder Jeanne. Maar dan weten we ook niet hoe snel we buiten moeten komen, hè?
Jij hebt je portie groen vandaag wel gehad.
Ik moet hier net iets verder de deur uit dan in Italië Mathy maar groen is ruimschoots voorradig gelukkig.