Van angst of in doodsnood kun je schreeuwen. Maar verder? Schreeuwers kunnen niet op mijn sympathie rekenen. Nooit. Vanavond ben ik bij mijn moeder en kijken we rond acht uur naar tv waar op de Waalsdorpervlakte een mooie en ingetogen dodenherdenking is te zien. Mijn vader zal weer als een van de eersten een krans leggen en voorafgaand is er een kort interview met hem te zien op RTL 4. Een zus en een kleindochter vergezellen hem. In stilte. In stilte denk ik aan alle slachtoffers van geweld en oorlogen, waar ook ter wereld. Twee minuten stilte. We zouden het vaker moeten doen.
Wonen in Caldese (Italië) 
Ik was helaas niet in de gelegenheid om te kijken …..
Ik heb op YouTube gekeken ….. indrukwekkend. Een man om trots op te zijn Emie!
Als er één ding is waar we nooit enige discussie over hoeven te hebben is het wel het nationale herdenken van de doden en andere slachtoffers van oorlog en geweld. Dat moet gewoon en dat mag nooit afgeschaft worden. Dapper van jouw vader om te gaan, want het moet hem veel moeite kosten, denk ik zo.
Wij keken naar de herdenking op de Dam en daarna naar het nieuws waar ik je vader zag, ik herkende hem direct van je foto’s. Heel bijzonder Emie , voor jullie om je vader tijdens zo’n herdenking te zien. Je mag heel trots op hem zijn. En wat ontzettend flink van hem dat hij op zijn leeftijd dit nog op kan brengen. Maar zeker hij zal beseffen dat we moeten blijven herdenken.
Mijn vader is nog steeds erg gedreven om te blijven herdenken en het is bijzonder dat hij daar ook nog steeds de kracht voor heeft. Maar achter hem staat mijn moeder waar ik ook trots op ben, Marthy. Het was een ontroerende avond voor ons allemaal.
Verrast door het zien van je vader! Ik herken hem na al die jaren nog. Mooi om het bijbehorende verhaal te horen. Toos zei: waar is Emie? Ik veronderstelde dat een van je zusjes erbij was. Jij was dus thuis bij je moeder. Ik ben ieder jaar geraakt door de herdenking, maar dit jaar bijzonder.
Emie, doe je vader en moeder de hartelijke groeten van mij. Uiteraard ook jvoor jou!.
Wat bijzonder Jan dat je hebt gekeken. Trees was mee met mijn vader en Emma, een dochter van Sybke was degene die de bloemen namens hem neerlegde. Ik zal mijn ouders zeker de de groeten doen, ze zullen het leuk vinden van jou en Toos een reactie te hebben gekregen.
Zo is ‘t.
Respect voor je vader, Emie!
Dank je Jeanne. Zo bijzonder dat hij hiervoor de kracht nog op kan brengen.
😘