Mijn avonden

Mijn streven is om ieder jaar 52 boeken te lezen, dus elke week één. Dat is me dit jaar niet gelukt, het waren er 37 met twee uitschieters van heule dikke boeken die wel voor drie tellen. Afgezien van Het lied van ooievaar en dromedaris van Anjet Daanje en Het Achtste Leven van Nino Haratischwili (dat waren reusachtig dikke pillen) hebben ook Naar zachtheid en een warm omhelzen van Adriaan van Dis, Luister van Sacha Bronwasser en de Camino van Anya Niewierra heel veel indruk op me gemaakt. Ik lees deze dagen zoals al aangekondigd De Avonden van Gerard Reve (met dank aan Marthy en Sjoerd die me een digitale versie stuurden). Dit boek geeft een goed tijdsbeeld van de sobere levens in het eerste jaar na de oorlog. Het beklemmende saaie leven van een jonge man op zoek naar zichzelf is prachtig geschreven. Uit de minibieb nam ik gisteren dit boek mee. Ik ben er al in begonnen en moet nog even wennen aan de schrijfstijl. Camille Claudel (1864) was beeldhouwster, een zus van Paul Claudel, Auguste Rodin was haar minnaar en ze was bevriend met Claude Debussy. Ze heeft haar laatste dertig (!) jaar in een inrichting doorgebracht. Mijn boekenlijst voor 2024 is gestart met een veelbelovend boek.