Doorweekt

Op de kop van ons huis, onder de pergola die de grens tussen terras en grind markeert, hebben we tien jaar geleden hertshooi geplant. Dat spul staat er nu op zijn mooist bij. Hoewel, ik denk eigenlijk dat ie vorige week op zijn uitbundigst was, al waren wij er toen even niet om hem te bewonderen. Aan het eind van het seizoen moeten we eens flink gaan snoeien, willen we hier niet als Doornroosje eindigen. De gieter en flessen staan klaar om de moestuin te bewateren maar dat hoeft niet meer, de hemelsluizen staan wagenwijd open. Komt mooi uit, we hebben iets anders te doen, er is een opgewekte maar doorweekte pelgrim gearriveerd. Daarover morgen meer.