Op ons uitgebreide terrein komen we soms verrassingen tegen. In de potten waar we vorig jaar wat halfslachtige pogingen deden om afrikaantjes te kweken, troffen we dit jaar een spontane citroenmelisse aan. Die kreeg van mij zijn eigen potje dichtbij de keuken. Heel ver achter de wijngaard staat een verstopte sering. Met veel moeite wist de wijnboer er een paar takken vanaf te halen die ik verdeelde over twee vazen.
Ergens tussen het gras kwamen we een paar sprieten bieslook tegen, te onbeduidend om te fotograferen maar lekker genoeg om in de keuken te verwerken. De laatste vondeling is deze paardenbloem tussen de terrastegels. Daar is gewoon korte metten mee gemaakt. We kunnen nou eenmaal niet alle gevonden voorwerpen koesteren.
Vanuit het slaapkamerraam kijk je zo neer op de witte regen. Die loopt wat bloei betreft vóór op de blauwe regen. Aangeplant, dus in dat opzicht geen verrassing. Maar die geur en het gegons van de bezoekende insecten maken dat we er elk jaar verwonderd naar kijken.
Gratis en voor niets genieten…
Achm wat sneu nou van die paardenbloem.
Ze ruiken heerlijk sterk die seringen, net als jasmijn, die geur haal je ook overal uit.
Wat een luxe!
Lie(f)s.
Schitterend, die sering. Je hebt toch paars en paars, he? Die van ons is nog niet zo ver, maar ik verheug me er nu al op.
Ik word altijd zo blij van seringen. Maar de witte regen is ook niet te versmaden.
Wat is de natuur toch mooi!