‘Maar waar heb je je jas en tas dan neergezet?’ heeft de moeder of vader direct gevraagd toen het kind zonder die attributen thuis kwam. ‘Ik weet het niet meer’, zal het prompte antwoord geweest zijn.’ Denk Goed Na’, werd er op strenge toon terug gezegd. ‘Ik denk op het grasveld bij het kanaal’. ‘Ga dan onmiddellijk terug en kijk of het er nog ligt’. Er werden nog meerdere mogelijkheden nagelopen en tenslotte heeft de ouder het kind gesommeerd zelf een briefje te schrijven, dat ze samen aan een boom hebben geniet. Zo ongeveer moet het gegaan zijn, denk ik. Elke ouder maakt zoiets wel eens mee. Behoorlijk frustrerend. Ik hoop op een goede afloop en dat het kind mét rugzak en jas vandaag vrolijk kan sporten tijdens de Koningsspelen.
Leuke reconstructie! En zo herkenbaar!
Ja zo zal het zijn gegaan, duimen maar
Het kan, ook voor een kleintje, verkeren…
Lie(f)s.
Ach, zo aandoenlijk ook.
Herkenbaar!
Tsja, daar sta je dan…
Zonder jas en rugzak thuiskomen en geen idee hoe dat nu is gebeurd 😳. Ik denk dat jouw reconstructie aardig klopt 🤣