We neuzelen hier nog even door over groei en bloei. Alles heeft de neiging om door elkáár te groeien. Dat kan leuk zijn maar meestal wordt het rommeltje. Voor dit stuk helling hebben we de wilde braam toestemming gegeven tot alleenheerser. En dan moet dit eruit.
We noemen hem altijd de slingeraar of liaan. Maar onze wijnvriendin, tevens plantenvraagbaak, zei dat het de wilde passiebloem is. En ze heeft gelijk hoor, ik heb het nagekeken. Het maakt hem iets sympathieker maar het blijft een gruwel en soms moeten we onverbiddelijk zijn. Nu is deze rotspartij op de hoek van een terras weer zichtbaar. Daar heb ik dus best al dat ontwarrende geploeter voor over.
Lijkt mij meer een wilde clematis…..
Probeer hier de blauwe regen in toom te houden. Maar dan gaat ze opnieuw bloeien en dat vind ik dan wel weer mooi…
Dat spul groeit een meter per week, breek me de bek net open Els. Maar mooi…
Hier blijft het een strijd tegen de droogte
Tuinieren gaat dus nooit vanzelf, hè Inge. Altijd wat.
Wat een voldoening zal het zijn, als zo’n rotsachtig hoekje weer zichtbaar is, zoals je het zelf wil hebben. Mooi hoor.
Lekker ruig hoekje zo, Jeanne en daar houden we wel van.
Ja, ik zucht met je mee. We zijn hier ook voortdurend bezig met de oprukkende natuur.
Het is één grote strijd, Marthy. Maar wel een hele leuke!
Het ziet er keurig uit. Is het niet te heet bij jullie?
Het is nu (nog) rond de 25 graden, Marja. Perfect weer om te tuinieren.
In mijn tuin staat een kwarrende Tra chelospermum jasminoides.
Is dat dezelfde plant?
Zonnige groet,
Dat is zeker niet dezelfde plant als die wij tot wilde passiebloem hebben verklaard, Rob. Maar het is wel dezelfde als onze jasmijn die aan haar wederopstandimg bezig is.
Dan ga ik kijken naar een stekje van die wilde passiebloem.
Zonnige groet,