Recent heb ik hier geroepen dat ik vaker iets van Gubbio zal laten zien. Nou, daar ben ik dan. Hoewel we in de buitengebieden wonen, zijn we in tien autominuten in het centro storico van onze mooie stad. En wie staat daar over de Corso Garibaldi uit te kijken vanuit een open nis in de stadsmuur? Juist. Sant’Ubaldo, de man van het feestje van gisteren. Hij had tijdens zijn leven al veel invloed op zijn omgeving en nog steeds ligt zijn naam op veler lippen. Al was het maar omdat sommige jongens hier Ubaldo heten. Vandaag precies 855 jaar geleden overleed hij en zijn stoffelijk overschot ligt gemummificeerd boven het altaar in de Basiliek hier ter plaatse. Persoonlijk zie ik liever zijn stenen versie.
Zo boven de grond te kijk liggen, nee dankjewel 🙂
Dat zal ons dan ook wel bespaard blijven, Inge!l
Met een katholieke achtergrond beschouw je deze dingen als heel normaal, ik dus. Maar ik realiseer me wel dat het voor veel mensen vreemd klinkt: een stoffelijk overschot, gemummificeerd boven het altaar.
Marthy, ik heb Lenin er ook zo bij zien liggen. Maar die is gebalsemd. Op de een of andere manier vind ik het sneu voor de persoon. Geen eeuwige rust.
Heb nog even teruggebladerd op Ciaotutti , jouw verslag over dit feest.
Leuk . Die Ubaldo bliijft daar nog wel een poosje liggen en staan …..
gr.grt.ria
Staan zeker, Ria. En liggen? Van mij zou hij weer in een gesloten kist mogen. Maar heel gek…ik heb hier niets te vertellen.
Dat kan ik me voorstellen. 😉
Het blijft een raar idee dat zijn lichaam, gekleed in bisschopskledij, daar zo te kijk ligt, Marja