
Wij staan voor pure feministische denkbeelden. We maken korte metten met heren die hun handen niet thuis kunnen houden, las ik op een briefje dat bij dit Rode Leger hing.

Hij wil absoluut geen museum, die Willem Berkhout. Het moet allemaal informeel. In de kas van deze oorspronkelijk bloemenkweker staan her en der zitjes. Er is een eenvoudig zelfbedieningsbuffet waar je voor één euro een kop koffie of thee kunt maken. Of op afspraak een high tea kan gebruiken in een van de zithoeken die tussen de beelden staan.

De wijnboer moest even met het drankorgel op de foto maar soms ook was ik hem even kwijt. Hoorde ik hem ergens lachen want veel beelden zijn humoristisch, hebben een verhaal of een boodschap. Driehonderd beelden staan er inmiddels en de kunstenaar is nog lang niet klaar. Mooi of lelijk is eigenlijk niet aan de orde. Ik hou van mensen die hun passie volgen en eigenzinnig hun gang gaan. En van deze beelden werd ik erg vrolijk. Het dééd wat met ons en daar gaat het met kunst toch om.


