
Gistermiddag liep ik over dit voetpad. Dat bleek niet zo handig want het gebeurde me tot twee maal toe dat een achteropkomende fietser ! niet belde en me, naar mijn zin, te dicht passeerde. Het gros van de mensen houdt goed rekening met elkaar en we moeten vaak met z’n allen lachen om de rondedansjes die we doen bij het oversteken.

Vanmorgen dus aan de overkant gelopen, waar de uitwijk bij passeren groter is en fietsers gewoon op de weg rijden. Nu ons leven zich in een beperkte wereld afspeelt, heb ik het idee dat we onze omgeving nog intenser beleven en observeren. En ook vandaag dacht ik weer: wat wonen we hier toch mooi!
