Het honderdste bruggenloopje zo ongeveer

Het blijft één van mijn favoriete straten; de Trompetstraat. Autoloos maar vol met geveltuintjes, we passeren deze straat tijdens ons bruggenloopje. En ik laat jullie meteen even kennismaken met Willem de Reiger. Zijn naam kreeg ie omdat een vriendin mij vertelde dat haar man vroeger voor hun kinderen verhaaltjes verzon over Willem de Reiger en sindsdien heet voor haar elke reiger Willem. Onze buurtreiger dus ook. Deze lantarenpaal is een vaste stek van hem omdat bewoners op de eerste etage hem nog wel eens brood toewerpen. Hij zit hier overduidelijk te bedelen.

Wij hebben wat minder geduld dan Willem en vervolgen ons ommetje richting de Plantagebrug. Dat is een fiets- en voetgangersbrug waar de mensen over het algemeen een pas opzij zetten om elkaar passeerruimte te gunnen. En daar zijn we dan heel tevreden over. Zo lopen we, als we weinig tijd hebben voor een natuurwandelingetje, onze vaste route voor minstens de honderdste keer en het verveelt nooit.

Leef je uit

Dit is een tussendag wat het weer betreft. Ik noem het ook wel keukenkastenweer. Even een paar voorraadladen opruimen en herindelen, dat geeft deze dag toch nog zijn voldoening. Hoogste tijd voor wat kleurigs op deze verder grauwe mistroostige dag. Dit muurtje op een speelplaats in de Trompetstraat stond al een tijd in de wacht. Kijk hoe leuk die bloemen van handafdrukken zijn gemaakt.

Ook een lage muur is op kinderhoogte door kinderen beschilderd. En van de grote muur met lieveheersbeestjes wordt een mens helemaal vrolijk. Ik zeker, want in het hoekje van de foto leven onze twee blije kleindochters zich helemaal uit.

Uitgelaten

Ze willen héél graag een Labrador. Maar ze stellen zich tevreden met een fantasiehond. De vraag was wel wie hem vast mocht houden tijdens het uitlaten. Toen ik voorstelde gewoon ieder een eigen hond te verzinnen was dat probleem ook weer opgelost. Spark en Corazone houden hier een plaspauze. Net echt. ‘Als jullie de volgende keer in Zwijndrecht zijn, gaan we de leuke plekjes van onze stad laten zien’.

In de Trompetstraat is een kleine speeltuin. Terwijl de kleinkinderen schommelden, hielden wij de denkbeeldige honden in bedwang. Toen we allemaal uitgelaten waren, keerden we huiswaarts voor thee met door Juliët zelf gebakken cheesecake.

Daar zit muziek in

Wij lopen deze straat meestal voorbij omdat ie voor ons niet in de looproute ligt. Maar autovrij en met zicht op de toren van de Nieuwe Kerk is het er fraai en fotogeniek.  Een paar bewoners hebben boven hun voordeur een trompet gehangen. Kijk dit is het zicht op de straat zoals wij passeren als we de bruggenloop doen.

Hier en daar is er wat nieuwbouw tussen gezet maar ik concentreer me graag op mooie oude gevels en huizen. Ik doe gewoon wat onbescheiden Delft promotie vandaag. Omdat ik blij ben hier om de hoek te wonen.