Venster op Gubbio

Veel straten in Gubbio zijn hellend. Logisch want de stad ligt tegen een berghelling geplakt. Als je dan plantenbakken op straat neerzet, krijg je dit beeld. Al is de bak nog zo fraai, ik kan niet zo erg tegen dat scheve. Ik zou er rechts graag een paar klosjes onder zetten.

Bij deze deur met mooie stenen boog er omheen, is de hellende straat ook goed te zien. Een monogram en prachtig siersmeedwerk maken het een aantrekkelijk geheel.

Deze is ook lief, he? Misschien wel ooit een toegangsdeur geweest en nu dichtgemetseld en naar binnen slaande ramen met twee cyclamen die niet weg kunnen waaien. En tenslotte nog viooltjes, die dappere winterplantjes die het venster kleur geven. In al zijn eenvoud mijn favoriet.

We feesten door!

De stemming in Gubbio is opperbest. Vandaag hollen kleine kinderen met kleine Ceri (kandelaren) door de straten van de stad. Zij zullen over een paar jaar de dragers worden van de bijna vierhonderd kilo wegende grote Ceri. Er zijn diverse gezellige samenscholingen waarbij men telkens spontaan in gezang uitbarst.

Terwijl wij op de trappen van de tegenoverliggende kerk nog even genoten van het sfeertje, werd er in de tratoria recht voor ons ook al met volle overgave gezongen waarbij het bestek als trommelstokjes het ritme ondersteunde. Ik krijg het filmpje niet geplaatst maar geloof me, het klonk goed.

Als stille getuige ligt hier een corsage die een feestganger meestal ingestoken in zijn sjaaltje heeft. De drager heeft het vast verloren als gevolg van de vele omhelzingen en schouderkloppen die horen bij dit verbroederende feest.

Zingend feesten

Aan het eind van een dag hard werken, hadden we gistermiddag zin om nog even de stad in te gaan. Eens kijken of er nog wat te beleven viel op de Italiaanse Bevrijdingsdag. Het was gezellig druk en de terassen zaten vol. Zó vol dat wij ons behielpen met een ijsje.

Ergens uit één van de smalle straten hoorden we gezang komen. Dus daar op af. Het was er een vrolijke bedoening. Lege tafels, lege wijnkaraffen. Gezien de vaandels die er hingen, moet dit wel één van voorstadia zijn van het feest van Ubaldo op 15 mei. Ik kom daar beslist tegen die tijd op terug.

Er waren ook nogal wat jeugdige voetbalteams die zingend door de straten trokken. Kortom een vrolijke bende daar in Gubbio. Datzelfde geldt voor ons in Caldese, waar vandaag gasten zijn gearriveerd. Ook daar kom ik op terug. Morgen al.