Op de tribune

Ze hadden thuiswedstrijden en of wij het leuk vonden om eens te komen kijken? Natuurlijk vinden we dat leuk. En dus zaten we vanmiddag in Zwijndrecht op een tribune. Eerst in de verkeerde sporthal die Develstein heet. Daar zagen we een korfbalwedstrijd die best aardig was om te zien maar we kwamen naar basketballende kleindochters kijken die in geen velden of wegen te bekennen waren. Het bleek dat we in de Develhal moesten zijn, een sportcomplex aan de overkant.

Dat wij als supporters langs de lijn zaten, werd door de meisjes erg gewaardeerd. We hebben ze beide in actie gezien, al hielp het hen niet de wedstrijd te winnen. Maar dat maakte niet uit. Ze hebben er lol in, hun vader die scheidsrechter was, ook. Wij hebben met eigen ogen kunnen zien dat het om het spel gaat, dat ze hun energie er heerlijk in kwijt kunnen en deel uitmaken van een team waarin ze hun aandeel heel serieus nemen. In de rust kon ik ze even op de foto zetten. ‘Love you’ riep Isabel nog even snel voor ze weer naar haar teamgenoten rende.

Polder en poppenkraam

De zondag begon zoals al onze zondagen met een wandeling. Ach, wat was het prachtig wandelweer. Bij het restaurant waar we na afloop ontbijten, werd een winterfair opgebouwd. Het zag er enorm sfeervol uit maar ik had er geen tijd voor want samen met dochter Fleur stond ik vanmiddag op een rommelmarkt in een sportzaal in Ridderskerk.

Ik kon het niet laten deze poppenkraam uitvoerig te bekijken. De kraamhoudster was een verwoed breister. Ons uitzicht vanachter de kraam zag er zó uit. Heerlijk rommelig dus.

Vooral Fleur kon na afloop tevreden zijn. Ze maakte heel wat mensen blij met haar overtollige huisraad en kinderboeken en -kleding. Voor de winst hoef je iets dergelijks niet te ondernemen maar samen hebben we eens in de paar jaar een marktdag waar we veel plezier aan beleven. En zelf kochten we niks. Waren we erg tevreden over.