Italië ontspant

NRC heeft een fotowedstrijd met als thema Nederland ontspant. Niet dat ik daar aan mee doe maar het bracht me wel op het idee. Het was in Ravenna dat ik deze man zich zag ontspannen. Nee, echt elegant is het niet. Ik heb nog even een ander standpunt gekozen.

Verhip, het blijken twéé ontspannen mannen te zijn. Dronken? Geen idee, maar ik denk het niet. Want eerlijk is eerlijk, openbare dronkenschap, je ziet het hier zelden tot nooit. Men drinkt alcohol bij het eten, of men geeft iets te eten bij een glaasje. Zodra de laatste hap genuttigd is, stopt men met drinken. Een prima gewoonte als je het mij vraagt.

Mozaïekfascinatie

Eivormige objecten die verstrooid op het Elzenplein in Delft liggen. Waarschijnlijk met de bedoeling om auto’s te weren. Altijd fraaier dan een stel saaie betonnen paaltjes. †

Er staan namen bij van Corrie en Rene, Hans en Diny. Misschien een kleinschalig buurtproject? Voorlopig volg ik op FB de Stichting Samen Doen die al verschillende keramiek kunstwerken in de stad heeft aangebracht. Het zou me niets verbazen als dit de initiatiefnemers zijn. Hoe dan ook, ik vind het geslaagd. Sinds we in Ravenna waren heb ik een nieuwe interesse: stadsmozaïek en kan ik in Delft mijn lol nog op.

In de spiegel

Soms ontdek ik ineens een thema in mijn foto’s. Dan komt een zelfde onderwerp een paar maal terug. In Ravenna hangt deze straatspiegel. De kleuren en de deur waarvoor we staan, zijn onmiskenbaar Italiaans naar mijn idee.

Ook deze komt uit Ravenna maar dat is nergens aan te zien. We spiegelen in een donkere winkelruit. Omdat ik daar voortdurend de camera in de aanslag had, ga je op een bepaald moment een beetje melig doen, hè? Ik hou alleen van spiegels omdat ze een ruimte groter doen lijken. Ik ben er niet zo van om mezelf erin terug te zien. Toch kon ik het kennelijk niet laten toen ik afgelopen week in Delft de lift in stapte om beneden op straat een paar foto’s te maken, waaronder de kopfoto van mijn blog. Die kop heeft in elk geval veel meer kleur dan die van mij.

Dante

Omdat ik nog niet uitverteld was over Ravenna:

• 

• 

Wat Joost van den Vondel is voor de Nederlandse literatuur, is Dante Alighieri voor Italië, denk ik. Het schijnt dat heel wat Italianen hele stukken uit zijn beroemde Divina Commedia uit hun hoofd kennen. Moet ik toch eens controleren. Dante werd verbannen uit Firenze en kwam na omzwervingen in Ravenna terecht waar hij in 1321 stierf. In 1780 kreeg hij deze kleine grafkelder, de olie in de lamp bij zijn tombe wordt nog steeds door de stad Firenze verstrekt. Als een soort eerherstel, lijkt me.

• 

Vlak naast de tombe is een klein park. Zijn gebeente werd daar van 23 maart 1944 tot 19 december 1945 ondergronds verstopt. Apart. Was men bang dat de vijand zijn gebeente zou stelen?

En Ravenna zonder mozaiekbeeltenis van Dante is natuurlijk ondenkbaar.

Serieuze kunst

• 

• 

• 

• 

Je blijft omhoog kijken. Op één toegangskaartje konden we vijf kerken bezoeken en overal stonden we met open monden van verbazing te genieten. Ravenna is een belangrijke archeologische vindplaats.Toen de macht van Rome afnam, werd Ravenna in 402 de hoofdstad van het West Romeinse rijk en dat is te zien.

• 

• 

Ook de vloeren deden mee in de pracht en praal. Bij vloeren denk ik sowieso aan al die voetstappen die er in de loop der eeuwen zijn gezet. Van mensen met harten vol vreugde of verdriet. Je voelt er de geschiedenis het meest tastbaar.

• 

• 

Pas sinds 2002 is het Domus dei Tappeti di Pietra te bezichtigen, waarvan deze twee kleine afbeeldingen afkomstig zijn. Het staat op de Werelderfgoedlijst van Unesco en wordt bovendien prachtig gepresenteerd, drie meter onder straatniveau, liggend onder een eenvoudige kerk waaraan je zo voorbij zou lopen. Ravenna dus. Het bleek een verrassende stad waar we ons bijzonder goed hebben vermaakt.

Firenze werd Ravenna

Laten we met elkaar afspreken dat we voortaan Firenze zeggen als we het over Florence hebben. Gewoon de Italiaanse naam. Goed, we zouden er twee dagen naar toe gaan maar het weer stuurde ons naar Ravenna. Ook mooi, minder druk, nog nooit geweest en zonnig! Bleek daar gisteren de Giro te vertrekken. Ook al leuk, vonden we.

Maar wat een circus, mensenmassa’s en herrie. Toen het peloton vertrok rond half twee zaten wij in alle rust aan de kust een visje te eten. We waren op de terugweg naar Caldese na twee fijne dagen in een mooie stad met heel wat bezienswaardigs. Kom ik morgen op terug. Hier een voorproefje.