Verder naar het zuiden

Vannacht slapen ze weer in hun eigen huisje. Het huisje op wielen. Vanmorgen vroeg stond mijn zus alle keukengerei weer rammelvrij vast te zetten. In deze kampeerauto is alles eigen ontwerp en zeer vernuftig wordt elke centimeter benut.

Na een gezamenlijke pranzo vervolgden ze hun weg door Italië met als einddoel Puglia. We hadden heerlijke dagen met elkaar waarbij hun werklust een welkome aanvulling was om oude achterstanden op het terrein weg te werken maar er uiteraard tijd genoeg was voor gezelligheid en samenzijn. Ze houden ons op de hoogte van de verdere trip. Bedankt, veel plezier en goede reis lieve mensen!

Verrassende ontmoeting

Vierenhalf jaar geleden waren we ook al eens een paar dagen in Brindisi. Dus gingen we nog eens op zoek naar een paar plekken die we destijds ook bezochten. We liepen eerst langs de haven en we zagen de Duomo toen het echt donker was geworden.

Daar op dat wonderschone verlate plein stopte een auto en zwaaide iemand naar ons. Het was Carlijn, die ik via Ciao Tutti heb leren kennen. We blogden destijds alle twee voor dat Italiaanse platform en ik schreef toen dit stukje over haar en Remo. Natuurlijk had ik aan hen lopen denken en was van plan om via Facebook proberen contact met haar te maken, want haar telefoonnummer had ik niet meer. En toen was daar ineens die toevallige ontmoeting die voor Carlijn nog onverwachter uitpakte dan voor mij. We dronken met z’n vieren ‘een koffietje’, zoals haar Italiaanse verloofde het in goed Nederlands zei. We zijn op deze foto nog steeds niet uitgelachen over dit leuke toeval. En kijk, als je geïnteresseerd bent in Puglia, op deze site. Grote kans dat je dan met Carlijn te maken krijgt die dit fantastisch vakantiegebied in de hak van de laars, graag promoot.

Gek op kleur

Hier had ik graag een kopje koffie gedronken maar de tent was dicht. Het heeft wel wat al die verschillende kleurtjes.

Uiteindelijk dronken we de koffie op een terras recht tegenover dit winkeltje. Of was het een koel drankje? Het uitzicht was in elk geval helemaal naar mijn zin.

We liepen door smalle straten en steegjes. Ho. Stop. Kijk hoe leuk!

De eigenaar van deze Vespa houdt ook wel van een kleurtje. Zelfs van de Italiaanse ‘tri-colore’. Ja. Ik had nog wat foto’s uit Puglia én ik ben gek op kleur. Vandaar.

Lezen

Gedurende de treinreis naar Puglia las ik De ommegang. Een dikke pil van meer dan zeshonderd bladzijden en boeiend vanaf de eerste. Ik lees graag Nederlandse literatuur zeker als dat een roman is in een historische context. En dit was er weer zo een waar ik van genoten heb.  ‘In de vroege lente van 1415, op de stoffige wegen van Italië, heeft de ambitieuze heelmeester en architect Isidorus van Rillington een ontmoeting die zijn leven totaal verandert’, zegt Google Books. Omdat de Middeleeuwen hier nog tastbaar aanwezig zijn, was het niet moeilijk om in gedachten mee te reizen met de hoofdpersoon. Maar alle diepere lagen in dit boek maken het pas echt prachtig. Jan van Aken, van hem wil ik wel meer gaan lezen.

Jolig strandleven

Nog één keer laat ik wat van Puglia zien. Hoewel. Misschien kom ik er volgende week nog wel eens op terug. Er was zoveel moois te zien. De kustlijn van Italië is maar liefst 7.600 kilometer. Logisch dus dat het strand zo nu en dan opdook. We stonden erbij en keken ernaar. En al die baders die tot hun middel in het water staan, die kletsen gewoon verder. Want Italianen kunnen goed praten en doen dat graag en veel. Ik zag ook een enkeling die heerlijk alléén van de verkoeling genoot. Of moest werken.

Op mijn vraag aan Cisca in Servië hoe het met haar gaat, kreeg ik snel antwoord. Het is te lezen onder het kopje in de zwarte menubalk.

 

 

Plaatjes uit Puglia

Wat een totaal ander landschap daar in Puglia. We zagen eeuwenoude olijfgaarden, vaak afgebakend met ongemetselde stapelmuurtjes. Prachtig.

En cactussen, heel veel cactussen. We merkten goed dat we ruim zevenhonderd kilometer zuidwaarts van Umbria waren.

Laat ik niet vergeten de trulli’s te noemen, die typische bouwsels met puntdaken. Gecombineerd met wijngaarden ook al zo beeldbepalend.

Warm. Tjonge, wat was het war-rem. Maar dáár hoef je dezer dagen niet voor naar het zuiden af te zakken. Sterkte in heet Nederland.

Promopraatje

Tussen Eindhoven en Brindisi gaan rechtstreekse vluchten. Zo kwam Carlijn op vakantie in Zuid Italië terecht. Maar ja, de liefde hè. Die sloeg in alle hevigheid toe. Niet alleen de liefde voor Italie dus. Inmiddels woont ze er bijna een jaar en runt samen met Remo de B&B del Teatro. Een leuk stel, hartelijk, gastvrij en met een prima accommodatie. Carlijn is, net als ik, gastblogger op Ciao Tutti. Op die manier kenden we elkaar vaag. Grappig dat we via hét Italiaanse platform elkaar nu ook in werkelijkheid kennen. Ik kan iedereen de B&B en Brindisi en omgeving van harte aanbevelen. De foto’s hieronder moeten dat extra onderstrepen. Tussen Perugia (hier dichtbij) en Brindisi gaan ook al rechtstreekse vluchten. Een combinatie Umbria en Puglia levert een prachtige vakantie op die de verscheidenheid van Italië perfect toont.

We voeren de temperatuur op

Een paar open schoenen en een zomerjurk. Veel meer hoeft er niet in mijn koffertje. Mijn zomerbenen heb ik al aan, fotocamera en e-reader liggen klaar. De moestuin is sinds gisteren weer aangesloten op het druppelsysteem, dus die kan ook wel een paar dagen zonder ons. Net nu de temperaturen hier in Gubbio oplopen tot een graad of zesentwintig, gaan wij eens voelen of het nog warmer kan in Zuid Italie. Ik hoop gewoon door te bloggen maar mocht dat niet lukken dan weten jullie hoe het komt. Dan zit ik aan de kust van Puglia onder een parasol. Dan kijk ik uit over de blauwe Middellandse Zee en ben ik vergeten het tablet mee te nemen.