Toen ik aan Eva vroeg wat ze wilde eten tijdens het oppassen, hoefde ze niet lang na te denken. ‘Pannenkoeken’, riep ze direct ‘en ik help mee’, zei ze erbij. Dus gingen we aan de slag. Ze waste haar handen, het haar ging in een paardestaart en ze bakte vrijwel de hele stapel. Ik denk dat ze vaak de kunst heeft afgekeken van haar moeder, want eigenlijk hoefde ik niets te doen behalve een beetje advies geven en toezicht houden. Samen hebben we heerlijk gegeten, wat overbleef was voor haar broer die naar voetbaltraining moest. Zelf ging ze na drie royaal belegde pannenkoeken naar haar dansles, waar ze vrolijk naar toe huppelde. Wat een energie en daadkracht straalt deze kleindochter uit.
