Winkelen in je eigen kast

Het punt dat ik gisteren met mijn blog wilde maken, is dat ik niet opruim om plaats te maken voor nieuwe spullen. Nee zeg, wat een overvloed kom ik tegen in onze kasten. En ik weet zeker dat veel mensen hetzelfde ervaren. Dus jengel ik nog een dag door over hergebruik. De kleren die wij kopen zijn redelijk tijdloos en van goede kwaliteit. Als iets versleten is, gaat het weg. Maar de rest? Die gooide ik op bed en zocht het uit.

Een vestachtig jasje gaat naar de stomerij, bij een ander zette ik de knopen wat steviger aan. Bodywarmer en vliesjack uit de tijd dat ik nog tenniste, gaan als werkkleren mee naar Caldese. De rest hing ik als in een winkelrek netjes terug. Alleen het platgoed zoals truien en rokjes, moet nog. Maar dat doe ik wel zonder jullie hulp. Ik ben al blij als ik navolging krijg.

Advertenties

Opruimen en hergebruiken

Kom, laat ik onze kledingkast eens opruimen en spullen wegdoen. Ik haalde alles er uit, keek het na, deed drie dingen in de was en hing de rest terug. Ik ga gewoon alles hergebruiken. Het rechter jurkje is een LBD, little black dress. Ik heb het meer dan dertig jaar. Natuurlijk koop ik vrijwel elk seizoen iets nieuws maar nodig is het niet.

Mijn schoenen worden steeds comfortabeler. Pumps en laarsjes met hakken draag ik alleen nog bij ‘zitgelegenheden’. Ik doe één paar weg en koop geen nieuwe schoenen dit seizoen.

Als koukleum ben ik dol op vesten. Het zwarte gaat naar de kledingcontainer. Ik denk dat ik een nieuw vest ga kopen, groen. Kast gezogen en gesopt, alles terug gehangen. Klaar met het lange hanggoed.

Spelletjes

Of we ook een scrabble-spel hebben, vroegen onze gasten. Daar moest ik diep over denken en nog dieper naar graven. In een enorme hutkoffer bewaren we dingen die we zelden gebruiken. Voor de kleinkinderen heb ik wat voor de grijp liggen maar ons zal je samen nooit betrappen met een spel kaarten. Scrabble blijken we hier niet te hebben maar ik kwam wel een oud Monopolyspel tegen. Uit het jaar nul. En dit. Wie herkent het?

Ik kwam plotseling in de opruimmodus. Monopoly gaat weg. Tenzij iemand nog iets artistieks met het geld en de kaartjes wil doen? Eenmaal, andermaal…

Met het solitairspel ga ik mijn wiskundig inzicht nog maar eens bijscherpen.

Kicken op klussen

Op ons program vandaag stond de Grote Uithoos en Opruimbeurt der Schuur. Ik ben daarvan, sterker nog ik kick er op.  In de loop van de tijd spoelt er van alles aan in zo’n ruimte. Denk alleen maar aan de apparatuur voor het wijnmaken. Enfin. Veel van de losse zooi werd buiten ter sortering neergezet. En toen begon het te regenen. En niet zo zuinig ook. Dat was wel even jammer maar verhoogde ons tempo.

Toevallig liet Facebook me de afgelopen week dit bericht zien. Eens in de drie jaar een schuur uit baggeren is bepaald geen luxe. O, ja, de foto’s zijn van vóór en tijdens. De opgeruimde versie geloven jullie wel, toch? We zijn weer klaar voor drie jaar.

Nutteloze keukenhulpjes

Blogvriendin Bertie schreef kortgeleden een lief stuk over de snijbonenmolen. Die bij mij en veel anderen nostalgische herinneringen oproept. Toch overleefde het ding bij ons een opruimronde twintig jaar geleden niet. Ik snij ze met het mes, die drie keer per jaar dat we snijbonen eten. In ons gezin zijn ‘nutteloze keukenhulpjes’ een begrip. Ik geef hierbij mijn persoonlijke top tien in willekeurige volgorde:

ijsmachine, eiersnijder, knoflookpers, snijbonenmolen, sapcentrifuge, broodbakmachine, escargotvorken en – tangen, koffiemolen, honinglepel, frietsnijder

Ze hebben ooit mijn keukenladen en -kasten bevolkt. De ijsmachine en de honinglepel heb ik nóg. Daar ga ik ook maar eens afstand van doen.

De natuur is grillig

Hoewel er regen was voorspeld, begon de dag droog. Dus wij naar buiten met in het achterhoofd een alternatief druildagplan. We konden zowaar wel één uur tuinieren. Ik maakte bovenstaande foto van de pergola met blauwe regen. In mijn archief zocht ik een foto op van exact een jaar geleden. Tsss.

Plan B werd van kracht. Een reorganisatie in de slaap-werkkamer. Verplaatsen en opruimen van kasten. Sinds vorig jaar hebben we een snellere internetverbinding en kan ik draadloos achter de laptop zitten. We schoven een werktafel richting het raam. Zo kan ik kabelloos veel fijner werken en ik heb een fraai uitzicht. Als het niet regent.

 

Gerommel in de marge

Bij het zien van deze enorme container dacht ik ogenblikkelijk aan mijn opuimprojectjes. Die liggen even stil. Terwijl ik dus graag kilo’s uitgezochte papiertroep zou willen wegplempen. Overbodige kleding wil doneren en de stofkam nog eens door de huisraad zou willen halen. Te veel en te leuke afspraken zorgen ervoor dat ik een strakke weekplanning moet maken. Wat hebben we nog aan eetbaars in huis? Wanneer verschoon ik de bedden en hoe laat komt morgen de schilder? Het lukt om vandaag weer wat af te handelen in de schier oneindige  stroom van klusjes. En morgen? Dan breng ik twee flink gevulde tassen naar de kringloop. Die staan al weken te wachten op transport.