Ja toch?

Toen ik vanmorgen bij mijn ouders was, bleek mijn leuke moeder in dezelfde opruimmodus als ik te zitten. Januari is daar ook bij uitstek de maand voor. Verlangend kijken we uit naar het lengen van de dagen maar de realiteit van regen-en hagelbuien kluistert ons aan huis. En huizen hebben de neiging dicht te slibben als je er niet af en toe de bezem flink doorheen haalt. We reorganiseerden samen wat kasten en ik kon met een doos vol ongeregeld hun pand verlaten. Daarna haalde ik meteen onze boodschappen in huis en kon de verleiding van twee bossen tulpen niet weerstaan. Ik zag overigens eergisteren al narcissen bloeien in een perk. Uiteindelijk wordt het dus altijd weer lente.

Overzicht en ruimte

Dat je in een lade heel veel kwijt kunt, weet iedereen wel. Maar als je er stapels in legt, wordt het al gauw een zooitje. Dus deed ik wat Marie Kondo propagandeert en rolde ik sjaals en tricot-achtige spullen op. En waarachtig wat een overzicht en ruimtewinst. Dat er voor sjaals ook andere methoden zijn, weet ik. Die kun je in doucheringen aan een hanger rijgen. Zo ongeveer als ik deze riemen ophang.

Maar het schuift naar één kant en werkt voor mij niet. En dan hier het laatste deel van de kast. Op planken kun je geen rollen leggen. Jammer Marie. Ik zal de stapels fatsoeneren en doe weer snel de deuren dicht. Genoeg over kastopruimen. Naar buiten!

 

Clusteren

In tegenstelling tot de weersverwachting begint de dag droog. Dus draven we al vroeg samen over het erf. Ik ben van de bladeropruimingsdienst, de wijnboer voert af. Er staan weer twee manden voor hem klaar. Die planten gaan de volle grond nog in.

Dit groepje maak ik schoon en ruimen we op. Onderstaand gedoetje wordt definitief geruimd en dus gaat naar de container.

Al eerder won ik zaad uit de Afrikaantjes. Deze mogen tot de laatste dag staan, dan frommel ik ze in de aarde en zien we volgend jaar wel weer. Maar wat zullen we hier nou eens mee?

Winkelen in je eigen kast

Het punt dat ik gisteren met mijn blog wilde maken, is dat ik niet opruim om plaats te maken voor nieuwe spullen. Nee zeg, wat een overvloed kom ik tegen in onze kasten. En ik weet zeker dat veel mensen hetzelfde ervaren. Dus jengel ik nog een dag door over hergebruik. De kleren die wij kopen zijn redelijk tijdloos en van goede kwaliteit. Als iets versleten is, gaat het weg. Maar de rest? Die gooide ik op bed en zocht het uit.

Een vestachtig jasje gaat naar de stomerij, bij een ander zette ik de knopen wat steviger aan. Bodywarmer en vliesjack uit de tijd dat ik nog tenniste, gaan als werkkleren mee naar Caldese. De rest hing ik als in een winkelrek netjes terug. Alleen het platgoed zoals truien en rokjes, moet nog. Maar dat doe ik wel zonder jullie hulp. Ik ben al blij als ik navolging krijg.

Opruimen en hergebruiken

Kom, laat ik onze kledingkast eens opruimen en spullen wegdoen. Ik haalde alles er uit, keek het na, deed drie dingen in de was en hing de rest terug. Ik ga gewoon alles hergebruiken. Het rechter jurkje is een LBD, little black dress. Ik heb het meer dan dertig jaar. Natuurlijk koop ik vrijwel elk seizoen iets nieuws maar nodig is het niet.

Mijn schoenen worden steeds comfortabeler. Pumps en laarsjes met hakken draag ik alleen nog bij ‘zitgelegenheden’. Ik doe één paar weg en koop geen nieuwe schoenen dit seizoen.

Als koukleum ben ik dol op vesten. Het zwarte gaat naar de kledingcontainer. Ik denk dat ik een nieuw vest ga kopen, groen. Kast gezogen en gesopt, alles terug gehangen. Klaar met het lange hanggoed.

Spelletjes

Of we ook een scrabble-spel hebben, vroegen onze gasten. Daar moest ik diep over denken en nog dieper naar graven. In een enorme hutkoffer bewaren we dingen die we zelden gebruiken. Voor de kleinkinderen heb ik wat voor de grijp liggen maar ons zal je samen nooit betrappen met een spel kaarten. Scrabble blijken we hier niet te hebben maar ik kwam wel een oud Monopolyspel tegen. Uit het jaar nul. En dit. Wie herkent het?

Ik kwam plotseling in de opruimmodus. Monopoly gaat weg. Tenzij iemand nog iets artistieks met het geld en de kaartjes wil doen? Eenmaal, andermaal…

Met het solitairspel ga ik mijn wiskundig inzicht nog maar eens bijscherpen.

Kicken op klussen

Op ons program vandaag stond de Grote Uithoos en Opruimbeurt der Schuur. Ik ben daarvan, sterker nog ik kick er op.  In de loop van de tijd spoelt er van alles aan in zo’n ruimte. Denk alleen maar aan de apparatuur voor het wijnmaken. Enfin. Veel van de losse zooi werd buiten ter sortering neergezet. En toen begon het te regenen. En niet zo zuinig ook. Dat was wel even jammer maar verhoogde ons tempo.

Toevallig liet Facebook me de afgelopen week dit bericht zien. Eens in de drie jaar een schuur uit baggeren is bepaald geen luxe. O, ja, de foto’s zijn van vóór en tijdens. De opgeruimde versie geloven jullie wel, toch? We zijn weer klaar voor drie jaar.