La famiglia

Eerst maar eens aan de koffie. Het was meer dan tien jaar geleden dat vrijwel het zelfde gezelschap ons bezocht. Familie, inderdaad.  Twee van hen wonen zomers hier niet al te ver vandaan en de overigen waren dáár weer aan het logeren. Ach, ik hoef de familiebanden niet allemaal uit te leggen. Feit is dat we elkaar goed kennen en veel herinneringen delen. En de maaltijd, dat spreekt voor zich.

In ons geval is het traditie geworden dat de bezoekende partij voor het nagerecht zorgt. Nou, laat dat maar aan mijn nichtje over. De lat ligt hoog bij het tegenbezoek.

 

Advertenties

Natafelen

De koffie was op en er was bovendien al afgerekend, toen de eigenaar ons vroeg nog even te gaan zitten aan tafel. Er werden nog twee smakelijke nagerechten gebracht. Dat soort gebaren maakt men hier vaak en altijd weer zijn wij er prettig door verrast. De rode roos kreeg ik omdat er een verkoper aan tafel kwam, die ook zijn kostje moest verdienen. En omdat ik een hele aardige man heb, natuurlijk. Foto’s van afgegeten tafels, ik zou er een serie van kunnen maken. Het geeft me een intens gevoel van tevredenheid. En geloof me, het hoeft niet duur en het hoeft niet buiten de deur te zijn maar wel graag smakelijk en met zorg bereid. En als het gezelschap dan ook nog aangenaam is, kan ik uren natafelen.