Schoonheid achter hekken

Het waren nog lang niet alle muurschilderingen die ik hier donderdag liet zien. Wat te vinden van deze vlinder in de Appelstraat in Delft? Jaren lang woonde ik met mijn ouders in de Haagse Appelstraat, dus die straatnaam alleen al deed mij stoppen. Een vlinder en een doornenkroon, zijn ze samen een symbool voor de dood en wedergeboorte?

Het onderbrengen van alle huurders uit de Bomenwijk is niet zonder slag of stoot verlopen las ik in een Delftse krant (klik). Voor sommige bewoners zijn het uiterst pijnlijke beslissingen. De laatste vertrok in februari. Nu maakt men hoog tempo met de sloop en elk huis dat achter de hekken staat, zal binnenkort in brokstukken worden afgevoerd. Kijk dus voor de laatste keer nog even met me mee.

Nét op tijd

Als ik nou niet snel nog een keer terug ga, ligt de boel plat. Dus toog ik vanmorgen, met gevaar voor eigen leven de Bomenwijk in. De storm had hier en daar al wat schade aangericht door vallende takken. Een buurt die gesloopt (klik) wordt, ziet er troosteloos uit, daar doen de muurschilderingen inmiddels niets meer aan af.

In november liet ik in twee blogs (klik) al zien hoe men geprobeerd heeft de lege huizen op te vrolijken en dat was goed gelukt. Ik ben blij dat ik op de valreep nog wat kan laten zien, zo blijft er toch nog wat van de kunst bewaard vóór de sloophamer zijn werk doet. De laatste foto maakte ik vanuit ons huis. De flat die ik van dichtbij fotografeerde, staat in de cirkel.

Verrassing met vragen

Het is een tamelijk onopvallende steeg waar we gisteren toevallig terecht kwamen. Met een vriendin deden we na de koffie en vóór de lunch een korte stadswandeling door een rustig deel van het centrum. Vanaf de Kantoorgracht maakten we een doorsteek naar de Nieuwe Plantage en kwamen in de Vernieuwde Boogerd terecht. Meteen mijn mobieltje in stelling gebracht. Wat een verrassing hier. Veel meer informatie dan op de eerste foto vermeld, kon ik niet achterhalen behalve dat deze schilderingen in 2013 zijn aangebracht. Deze reeks ontbreekt in elk foto-overzicht van muurschilderingen in Delft.

Bijzonder opvallend is dit deel van de muur; een monument met verse bloemen. Ik vermoed dat het hier een geliefd buurtbewoner betreft. Helaas was het er zo stil dat ik het ook bij niemand na kon vragen. Maar ik ga er nog eens achteraan, nu internet mij geen soelaas biedt. De onderste twee schilderingen, die onderdeel uitmaken van deze reeks, zijn weer van een ander genre. Een stukje Delft dat vragen oproept. Ik ga beslist op onderzoek uit.

Slopen

Het was nog lang niet alles wat ik zaterdag liet zien. De dichtgetimmerde huizen in de Delftse Bomenbuurt hebben zulke fraaie muurschilderingen, dat ik er een tweede blog over maak. Kijk nou toch hoe gaaf! Toch is er protest. Haal het hart niet uit de Bomenwijk, GEEN SLOOP staat er met hoofdletters op de poster aan deze deur.

Als je ergens tot tevredenheid hebt gewoond, is het moeilijk te verkroppen dat je huis gesloopt moet worden. Toch zien deze huizen eruit als snel en goedkoop gebouwd ergens in de zestiger jaren en ik kan me voorstellen dat met de huidige isolatie eisen en veranderde woonwensen, sloop goedkoper is dan renovatie. Ik hoop dat de toekomstige bewoners van de nieuwe huizen er uiteindelijk met veel plezier en verhoogd comfort zullen wonen. Voor het zover is, bewonderen we nog maar en keer de vrolijke muurschilderingen.

Beloofd is beloofd

De grote muurschildering in Delft die ik zo mooi vind, komt vandaag eindelijk aan bod. De achterkant van de DSM fabriek bood altijd een troosteloze aanblik. Sinds eind vorig jaar is daar iets aan gedaan. Micha de Bie ging een samenwerking aan en liet zich inspireren door de omgeving.

Dan denken jullie natuurlijk dat die omgeving er behoorlijk rauw uitziet. Maar dat valt mee.

Met mijn rug naar de muur zag ik dit. Als er dan blad aan de boom komt, krijg je dus ongeveer zoiets. Mooi toch?

Mensen en diepte

Over Delft kom ik ook nooit uitgeschreven. Na een paar weken afwezigheid is er van alles te ontdekken en kom ik nieuwe dingen tegen. Neem nou deze deur, die een smalle steeg in de Voorstraat afsluit. Nog niet eerder zag ik daar deze muurschildering. Het geeft enorm veel diepte en het is net of we dit paartje betrappen.

In de Choorstraat, op de plaats waar nog niet zo lang geleden een geldautomaat is weggehaald, kwam ik dit tegen. Duidelijk van de zelfde schilder in wie ik meende Tijn Noordenbos te herkennen. Vrijwel recht er tegenover zag ik deze, die alleen na slutingstijd zichtbaar is. Gesigneerd en wel, mijn vermoeden was juist.

Ik hou wel van zijn stijl. Bovendien is hij een gedreven man die altijd borrelt van de ideeën om Delft aantrekkelijker te maken. Door deze blinde vlakken te beschilderen is hij wat mij betreft daarin geslaagd.