
In de lunchroom waar we naar binnen wilden, was geen plaats meer voor ons. Ja, buiten op het terras wél maar dat vonden we toch net even te fris. Dus togen we naar een ander fijn tentje en schoven daar met twee moeders en twee dochters aan voor een lunch. Die traditie hebben we al jaren lang; de dochters zijn al minstens dertig jaar hartsvriendinnen en daar zitten wij als moeders graag af en toe bij. Zelfs zonder de dochters komen we wel bij elkaar en voelt het allemaal lekker vertrouwd. Kwebbel de kwebbel én serieuze zaken bespreken bij een lekker broodje of salade. Dan aan de bediening vragen om een foto van ons vier te maken. Een fijne middag waaraan we een goed gevoel over houden. Dat kan prima met maar één foto geïllustreerd worden.