Deze ingedroogde consumptiedruiven brachten me op een idee. We leggen deze minkukeltjes meestal in een schaal een beetje ver weg van het terras. Dan kan het vliegend insectenspul zich er tegoed aan doen en wij rustig zitten. Maar het zijn eigenlijk rozijnen, toch? Alleen dan totaal verdroogd. Dus plan B bedacht.
Het idee van de natte pootjes tegen de mieren pikte ik van Ton. Op internet zag ik dat het vijf tot zeven dagen in de volle zon duurt vóór het rozijnen zijn. De kleine bakjes werden vervangen want de mieren vonden een brug. De eerste verzopen mier is nu een feit. Nu nog rozijnen.