Middeleeuwse toestanden

Toen ik gisteren mijn foto-archief indook, stuitte ik ook op deze beelden. Ze zijn van mei 2015. Het jaarlijkse kruisboogschietfestijn in de stad wordt geheel in stijl gevierd. En hoe gaat het dan als je een camera in je hand hebt? Je blijft foto’s maken waarvan er uiteindelijk maar een paar het blog halen. De rest bewaarde ik omdat ik moeilijk foto’s weg kan gooien.

Ik vind het prachtig om te zien met hoeveel zorg de deelnemers zich als echte middeleeuwers hebben gekleed. Als fééstvierende middeleeuwers zelfs. De komende dagen is er in Gubbio een middeleeuwse markt. Ik hoop dan wat ‘werkvolk’ te zien en beschouw dit maar als een opwarmertje.

Na het menu van de dag gewoon weer aan de slag

alles staat klaar voor het boogschieten

Voor het eerst in deze periode hebben we regen. Forse buien met gisteren zelfs wat hagel. De grond snakte ernaar maar het tuinwerk kwam wel stil te liggen. En het internet ook. Goed, vanmiddag naar de stad voor de zondagse pranzo. Het is de laatste zondag in mei en dan wordt er altijd een wedstrijd gehouden in kruisboog schieten. De hele entourage is voor de gelegenheid in middeleeuwse kleding gestoken en dat levert vaak prachtige beelden op. Het spektakel begint om vier uur en om half drie, toen wij van tafel gingen, was er nog niets opwindends in de stad te zien. We besloten het feest het feest te laten om met veel geduld maar uiterst fanatiek nog een uurtje in de tuin onkruid tussen de witte steentjes uit te peuteren.

nog niets opwindends te zien

Amadeus

DSC_0001

Bij dit kleine in onbruik zijnde kerkje stopten we gisteravond even om vuilnis te lozen. In de daarvoor bestemde bakken hoor, begrijp me niet verkeerd. We waren op weg naar een concert dat aan de vooravond van de kruisboogschietwedstrijd, de Palio, werd gehouden. Het Amadeus Koor en Orkest trad op en ik had me er, gezien de naam en de geraadpleegde site, nogal wat van voorgesteld. Na een inleiding van vier sprekers (!) waar wij natuurlijk weer eens niets van verstonden, begon het en het geheel werd verluchtigd met filmbeelden van Oorlogsfilms en Pauskroningen.

DSC_0015

Een beetje gedesillusioneerd en met een houten kont en pijnlijke rug van de ongemakkelijke banken, verlieten we de kerk. Een aparte ervaring rijker. Over de Palio blogde ik al vaker, lees hier en hier. Dat feest laten we vandaag aan ons voorbij gaan en verpozen ons in de tuin met een boek.