Tussen maart en mei

Twee maanden geleden liepen we voor het eerst door het Elsburgerbos (klik). We vonden het een ware ontdekking, zo dicht in de buurt. Afgelopen zondag kwam het er niet van maar gisteren wél. We maakten er een rondje en hoorden niets anders dan gekwinkeleer van vogels en hier er daar een hondenblafje.

Een mevrouw, duidelijk van een hondenuitlaatservice, liet maar liefst achttien honden heerlijk met elkaar rollebollen en spelen. Ik vind dat knap hoor, zo’n roedel loslopende beesten in bedwang te houden. Ik vind één loslopende hond al eng. Denk trouwens niet dat ik van angst de horizon scheef fotografeerde. Nee, het terrein is hellend en ik genoot van de uitbundigheid van al deze dieren.

De kastanjeboom links staat volop in blad en heeft zijn kaarsjes al aan. De bomen rechts ervan maken een aarzelend begin met hun bloei. Wie de moeite neemt mijn blog van 9 maart terug te lezen, zal het verschil tussen toen en nu goed kunnen zien. De picknickmand waarover ik destijds schreef, hadden we ook nu niet bij ons maar ik zie ons hier hoogzomer nog wel eens naar terug keren.

Balen en Mijten

Gubbio

Het zijn niet alleen de zonnebloemen die op dit moment beeldbepalend zijn voor het landschap. Goudgele akkers die net gemaaid zijn en enorme strobalen die her en der wachten op transport, zorgen voor het ultieme zomeruiterlijk van onze omgeving. Het is een komen en gaan van landbouwvoertuigen. Ik associeer tractorgeluiden dan ook altijd met de zomer. Heerlijk geluid.

En wat te zeggen van deze ouderwetse mijt of schelf? Op eenvoudig in elkaar gestoken staketsels is een gewas opgetast dat we niet herkennen. Ik zal nog eens teruggaan met mijn ‘plantsnap’. Maar o, wat een charmant gezicht. Alleen jammer van het gele plastic.

Wilde peen

Alweer een natuuropname? Ja hoor. We gaan het erf niet af en dan moet ik dichtbij huis op zoek naar de dagfoto. Die ik overigens niet vandaag maar gisteravond maakte rond een uur of zes. Van vriend E. te A. kreeg ik al eens de tip om Het Gouden Uur af te wachten. Maar nu het hoogzomer is en het Gouden Uur hier dezer dagen rond acht uur ’s avonds valt, komt dat minder goed uit. Dan ben ik namelijk eten aan het bereiden, dan wel aan het opeten. En dat avondmaal gebruiken we nu ook buiten! Daar mag zowaar een uitroepteken achter.