
Het is te ver om te lopen en het was te nat om te fietsen dus pakten we vanmorgen de auto om naar de tandarts te gaan. Dat is eigenlijk een mijl op zeven maar je ziet weer eens wat anders. Molen de Roos bijvoorbeeld. Omgeven door rijbanen en tramrails was dit lang geleden de stadsgrens.

Een ingewikkeld kruispunt bij de oude Gist-en Spiritusfabrieken met links het nieuwere gebouw van DSM, een chemiemultinational. Het is een gebied dat nog nader ontwikkeld gaat worden nu de treinen ondergronds zijn. Ik hou het nauwlettend in de gaten.

En eindelijk, eindelijk is men de Delfts Blauwe gevel aan het plaatsen die dit gebouw vlak naast het station en gemeentehuis smoel moeten gaan geven. Daar hoop ik bij beter weer eens fotograferend om heen te lopen. Resultaat bij de tandarts: alle twee zonder gaatjes of noodzakelijke renovaties weer naar huis. Nuttig een aangenaam bezoekje dus.