Nacht

Delft schijnt (woordgrap) de lichtste stad in NL te zijn. Dat mogen we ons wel aantrekken want lichtvervuiling is, zeker nu we de nacht van de nacht hadden, actueel. De tendens is gelukkig dat die vervuiling langzaam maar zeker weer minder wordt. Hier op onze Italiaanse berg het andere uiterste, pikkedonker. Vooral zomers genieten we van prachtige sterrenhemels, bepaald geen vervuiling. Vandaag is het stormachtig met forse regenbuien. De nog aanwezige tuinstoelen liggen omver, de overkant van het dal is niet meer zichtbaar. In feite is het hier de hele dag nacht.

(de foto’s maakte ik in Lecce, een stad met heel veel sfeerverlichting)

Toch herfst

Natuurlijk vallen ook hier de blaadjes. De temperatuur ging in één week naar van dertig naar vijftien en weer naar achtentwintig graden. Overdag hè?  De avonden zijn kil maar met en dik vest aan nog prima zonder verwarming uit te houden. De nachten zijn koud.

De natuur blijft ons trakteren. We krijgen de consumptiedruiven nauwelijks weggewerkt. We geven weg, eten zelf, persen sap en gunnen de wespen de rest. De vijgenboom blijft ook maar leveren, de potten jam staan rijen dik. En kijk, een aardbeientoegift.

’s Nachts weer onder het winterdekbed. Nog even en ik ga de herfst leuk vinden.

Terug naar het licht

Elk jaar figureren één of twee vogels op onze kerstkaart. Ze vormen als het ware ons beeldmerk. En zo ziet dus onze kaart van dit jaar eruit. Ik vind het wel een goed moment om vandaag, op de kortste dag van het jaar, alle blogvolgers en -lezers mijn oprecht goede wensen aan te bieden. Voor hen die geen echte kaart ontvangen, doe ik het graag op deze manier. Daarbij wens ik iedereen veel lichtpuntjes toe in donkere dagen. Vanaf vandaag wordt het weer lichter.