Groeten uit Servië

Voor alle zekerheid de paraplu maar meegenomen. Ik heb een enorme hekel aan een nat hoofd. Mijn haar kan namelijk niet tegen een regenbuitje. Ik doe er alle moeite voor er wat volume in te föhnen en dat wil ik niet in drie seconden laten verflenzen. Maar goed, het was net even droog tijdens mijn polderwandeling dus de plu werd wandelstok.

De foto’s zijn van vorige week. Als ik dat niet verder vertel, heeft niemand dat in de gaten. Wat ik nog wél kan vertellen is dat Cisca uit Servië weer heeft gemaild. Ik heb haar pagina bijgewerkt. Dus wie haar volgt, moet even op de zwarte button klikken.

Traditioneel

Boerderij in Klein Delfgauw. Maar daar wil ik het niet over hebben. Meer over kersen, walnoten en een speenvarken. Over een uitnodiging voor een bruiloft. Want daar gaat vandaag het verhaal van Cisca over. Vooral dit laatste gaat op een heel bijzondere manier. De hoeveelheid tradities in Servië is in mijn ogen groter dan in NL. Zou dat komen omdat we zo individualistisch zijn ingesteld? Hebben wij veel van onze tradities overboord gegooid? Ik weet het niet. Het lijkt of iedereen origineel wil zijn, zeker waar het een bruiloft betreft. Op het strand, in een weiland of in een landhuis. Een neef van me trouwde tijdens een cabaretvoorstelling. Maar ik dwaal af. Lees Cisca maar over de Servische aankondiging. Ze heeft haar eigen button op de zwarte balk.