Murales 2

In vervolg op gisteren nu maar even doorpakken met die muurschilderingen uit Cacciano. Hier een serie die wat primitiever is maar toch wel charmant. Het ezeltje en andere dieren stonden op een muur tegenover de kerk.

Dit doet me in de verte denken aan Van Gogh. Maar wel erg in de verte. En deze hieronder is meer lollig dan mooi. Moet ook kunnen.

Tenslotte nog twee waarvan ik vermoed dat het één en dezelfde schilder is.

Over vandaag valt nog te vertellen dat we een stroomstoring hadden van half tien tot drie uur. Geen stroom, geen water, want dat laatste komt via een elektrische pomp uit eigen bron. We zijn ons vertrek aan het voorbereiden dus wil ik wassen draaien en stofzuigen. In plaats daarvan schonen we het aardbeienveldje en zijn heerlijk buiten bezig want de zon is terug.

Dit is nog lang niet alles

Wij waren één ochtend in Cacciano maar op al zeven blogs plaatste ik foto’s die daar gemaakt zijn en ik ben er nog lang niet doorheen! Hier bijvoorbeeld een paar klassiek aandoende muurschilderingen die ik een echt Italiaanse uitstraling vind hebben.

Hier lijkt het net of ik twee foto’s naast elkaar heb geplaatst maar de beschilderde muur springt iets naar voren waardoor het effect van één gebouw wat verloren gaat. Let ook even op de buitengordijnen. Daar heb ik een zwak voor en neem me voor daar volgend jaar maar eens een serie foto’s van te maken.

We kwamen ook Bambi tegen. De maker Kür One heb ik op internet nergens kunnen terugvinden. Bambi is geschilderd op een school en de kinderen uit Cacciano mochten ook zelf nog even aan de slag. Aandoenlijk.

Arm maar nog niet verloren

Toen ik vorige week iets publiceerde over de muurschilderingen in Cacciano met de opmerking dat boerderijen verlaten waren en het dorp een desolate indruk op me had gemaakt, stelde oud- collega E.L.me de vraag waarom die boeren wegtrekken en of er economische hoop voor hun kinderen is. Om met die laatste vraag te beginnen: ik denk het niet. Mij lijkt dat de oude generatie keuterboeren uitgestorven is en er van opvolging geen sprake is.

Dit oude schuurdak was wat bouwsels betreft het enige mooie dat ik er zag. Ja…en sommige muurschilderingen natuurlijk. Aandoenlijk vond ik het maar ook triest. Een soort wanhopige poging er nog iets van te maken.

Toeristische trekpleister ?

Er zijn nog heel wat muurschilderingen die ik kan laten zien. In Cacciano (in Le Marche) heeft men er echt werk van gemaakt. Maar evengoed blijft het dorp in mijn ogen tamelijk desolaat, kijk maar eens naar de omgeving. Het is een klein boerendorp op ruim 500 meter hoogte, horend bij de wat grotere gemeente Fabriano. Het lijkt er op dat veel boeren weggetrokken zijn.

Onze vriendin die hier vorige week was, staat nog op twee van de foto’s. Ik zou het voor de inwoners van dit dorp geweldig vinden als meer toeristen de weg weten te vinden naar dit bijzondere plaatsje en ik beloof binnenkort nog wat meer muurschilderingen te laten zien.

Hoe zet je jezelf op de kaart?

Vrienden maakten ons attent op het plaatsje Cacciano, op een half uur rijden hier vandaan. In dat een beetje onooglijk dorp zonder noemenswaardige mooie gebouwen of monumenten is men op het idee gekomen de boel op te vrolijken met muurschilderingen. Men hoopt een toeristische trekpleister te worden en had ook een vers parkeerterrein aangelegd, van waaruit de eerste muurschildering te zien is.

In het plaatselijk etablissement was verdere informatie te verkrijgen maar het eerste wat we zagen toen we naar die kroeg op weg waren was dit knutselwerk van Sneeuwwitje en de zeven dwergen. Niet erg hoopvol. Maar ik moet natuurlijk niet te vroeg piepen want het terras van de kroeg had een prachtige muurschildering. En zo waren er vele. Ik zal er de komende tijd nog meer van laten zien.