Verraad ik mijn leeftijd als ik het woord ‘verpozen’ in de titel zet? Uitrusten, uitblazen, ontspannen, pauzeren, dat zijn zo’n beetje de synoniemen. Het was het eerste woord dat mij me opkwam toen ik deze drie foto’s bij elkaar zette. Toch zal ik nooit tegen de wijnboer zeggen ‘kom we gaan ons vanmiddag eens fijn verpozen’. Dit clubje dames had het in elk geval erg gezellig. Ik denk dat ze van de roeivereniging zijn en hun eigen openlucht clubhuis voor een uurtje hebben gemaakt.
De man, leunend tegen de boom, was na het hardlopen even aan het ontspannen en stond aanvankelijk met zijn gezicht naar de zon geheven. Tot de roeiers voorbijtrokken, die zich aan het inspannen zijn en pas na afloop kunnen verpozen. En dan was er nog deze jonge vrouw die heel charmant aan de waterkant een boek las. Ik zou vanuit haar positie niet erg elegant overeind kunnen komen. Dus ja, ik verraad met dit blog toch wel behoorlijk dat ik niet meer tot de jongsten behoor.
Het heeft wel wat om een paar dagen achtereen een zelfde locatie te fotograferen. Zo zie je goed wat de invloed van het licht is. Ik ben ten opzichte van gisteren wel ietsje opgeschoven met mijn camera. Er ligt een afgewaaide tak op de grond. De boom, waarop wij vanuit een hoge positie neerkijken, vertoont een groot kaal gat. Dat zal ik morgen nog eens laten zien. Het vreemde is dat er geen blad aan de tak zit die op de grond ligt. Conclusie: dode tak die zichzelf heeft opgeruimd? Nu hoeft alleen de plantsoenendienst nog langs te komen. Of iemand die haardhout wil hebben.