Naar mijn idee begint de lente op 21 maart. Maar internet leert me dat ie gisteren al is begonnen en meteorologen houden het zelfs op 1 maart. Hoe dan ook, de temperatuur wordt steeds aangenamer en de hemel is strakblauw zoals ik het graag zie. Er zijn in mijn vriendenkring mensen voor wie dit de laatste lente zal zijn. Het tempert mijn vreugde enorm. Ik denk aan ze met heel mijn hart.
Haar zusje Juliët en een buurmeisje zijn vandaag door Isabel ingezet om het begrip ‘Afstand’ te visualiseren. Blauwe lucht, blote beentjes, madeliefjes en paardenbloemen maken er een vrolijk geheel van. Ikzelf probeer ons dagelijkse bruggenloopje te laten zien. Als je goed kijkt zie je in de verte de andere brug die wij overgaan. Langs het water wordt heel veel gewandeld. Vooral door mensen met honden en ook zien we enorm veel hardlopers. Inmiddels hebben we onze favoriete tijden ontdekt. ’s Morgens vóór tien uur en rond een uur of zeven ’s avonds. Dan is het lekker rustig en ontdekken we steeds meer aardige details. Dat zal ik de komende week laten zien. Vandaag was de laatste dag van de foto7daagse waaraan ik met veel plezier heb meegedaan.
En dan, aan het eind van de middag zie ik een kleine streep blauwe lucht. Na een regendag weet ik: dit wordt hem, mijn dagfoto. De zoektocht naar kleur in huis levert niets meer op en ik ben er klaar mee. Als blogexperiment pakte ik in februari alleen onderwerpen in huis. Niet wetende dat ik mezelf een dwangbuis aan had gemeten waaruit ik nu, op de één na laatste dag van de maand, mezelf weer laat ontsnappen. Grachten, polders, stadsgezichten, het maakt niet uit. We gooien de ramen open en de camerablik gaat naar buiten. En ik ook.
Wonen in Caldese (Italië) 