Het leven van Begonia

Zo feestelijk en zo Italiaans verpakt zag Begonia er uit toen we haar onlangs kregen. Om haar goed te kunnen verzorgen moest de verpakking eraf en kreeg ze van mij een terrapot. Dan ziet ze er ineens zo uit, een beetje afgeslankt.

De bloemen waren zo mooi dat ik er eens indook met camera en al. Dat pakte dus danig uit dat elke jarige in mijn omgeving deze foto als verjaardagskaart ontvangt.

Wat er nou daarna gebeurde weet ik niet. Te weinig water, teveel of verbrand in de zon? Ze begon te kwijnen. Bruine randen aan de bladeren. Enfn, die heb ik eruit geknipt, ze krijgt water op de schotel en staat niet in de felle zon. Dit is ze nu. Ze redt het wel.

Nat blad

De wind heeft het afgevallen blad in een hoek naast het huis geblazen. Handig. Terwijl mijn wijnboer diverse inspecties en werkzaamheden uitvoert, prop ik het gebladerte in manden en kruiwagen. Waarna ik weer hulp krijg bij de afvoer ervan. Zo, dat ruimt op. Binnenshuis snort de verwarming en zijn er geen grote ongemakken aangetroffen zoals vorig jaar, toen een paar uilen voor nogal wat ravage hadden gezorgd. Mijn nieuw aangeschafte elektrische deken is een van de beste aankopen sinds jaren. Ik lig niet meer verkrampt in een kil en klam bed en slaap als een os. Eén minpuntje is het miezerweer. Je wordt er namelijk toch kletsnat van.