Toch een beetje hemels

Hemelvaartsdag wordt hier in Italië niet als een vrije dag gevierd. Toch besloten wij er een klein beetje vrije dag van te maken door vanmorgen niet meteen op het erf aan de slag te gaan maar eerst in de stad bankzaken te regelen. We haalden bekleding voor de tuinbank op en kochten compoststarter. Daarna mochten we van ons zelf koffie drinken boven op de Monte Ingino. Daar is bovendien de Basiliek van de heilige Ubaldo, de patroonheilige van Gubbio voor wie hier een maand lang festiviteiten worden gehouden. Zijn gemummificeerde gestalte ligt in een gouden schrijn. Al bijna tien eeuwen is hij dood maar zijn nagedachtenis is bijzonder levend.

Tijdens de koffie genoten we van het uitzicht en na onze lunch thuis, trokken we de werkkleertjes weer aan. Want hemels of niet…laag bij de grond is nog genoeg onkruid weg te halen.

Brood en spelen

Zou het niet te warm zijn om buiten te eten, vroegen we ons af. Maar het was prima te doen onder de pararols bij All’ Antico Frantoio. En als je even niet naar de tafel kijkt, waar overigens bij mij eerst een vitello tonnato en vervolgens een bordje truffelpasta verscheen, dan heb je dit uitzicht. Allemaal dik in orde.

Het Teatro Romano is nog steeds in gebruik en we hebben er al menig voorstelling bijgewoond. Vanaf 11 juli tot 22 augustus is er dagelijks geprogrammeerd en we moeten maar eens bezien of er iets van onze gading bij is op momenten dat we hier zijn. Boven de stad is vanaf de Monte Ingino nog net de Basiliek van de Heilige Ubaldo te zien. Hij waakt over ons, zeggen de inwoners van Gubbio. Daar sluiten we ons dus maar bij aan.

Richting het feest

Gubbio versiert zich in de aanloop naar het feest van St. Ubaldo, de patroonheilige van de stad. Woensdag is het zijn naamdag en worden traditiegetrouw drie enorme kandelaars door de stad gedragen en tenslotte in een soort race weer naar de basiliek teruggebracht hoog boven op de Monte Ingino.

De gasten die hier gisteravond arriveerden, hebben al heel wat keer van onze logeeraccomodatie gebruik gemaakt maar nog niet eerder waren ze hier op 15 mei. Dus gaan we ons gezamenlijk in de feestelijkheden storten en hopen we op droog weer, al zijn de voorspellingen niet al te hoopgevend.

Ach, weer of geen weer, het feest gaat door en wij gaan kijken. Bij de winkels zien we al regenjacks uitgestald en de kinderen uit de stad zal het ook niet aan niets ontbreken. We hebben er zin in met z’n allen.

Geel in de hoofdrol

Nog even een foto van gisteravond toen twee trotse meisjes het resultaat lieten zien van de zelfgemaakte pasta die hier te drogen hangt. De gerechten zoals ze op ons bord terecht kwamen, staan op FaceBook onder mijn blog van gisteren, voor wie dat graag wil zien. Ik kan er aan toevoegen dat we echt heerlijk hebben gegeten.

Vandaag is het zonnig. Gelukkig. We hebben uitgebreid over de weekmarkt van Gubbio gelopen, waar ik dit rek met zonnig gele kleding zag. De kratten vol jonge ganzen wekten zowel vertedering als een lichte afschuw vanwege het opeengepakt zitten.

Straks wordt er nog een wandeling gemaakt vanaf de Basiliek boven op de Monte Ingino naar beneden, het centrum van Gubbio. De vakantievierders vermaken zich uitstekend en wij met hen.

Dolle dinsdag

De mannen zaten al aan de koffie toen wij nog kraam na kraam uitkamden. Onze vriendin werd erg vrolijk van de markt en kon de verleiding niet weerstaan… Dat was alvast een welbestede ochtend. Wie in Gubbio is, hoort eigenlijk wel een bezoek te brengen aan de Basiliek van Sint Ubaldo, dus dat stond vervolgens op ons programma. De Ceri (kandelaars) staan weer op hun vaste plaats en pas dan zie je hoe groot ze zijn.

In het ernaast gelegen Parco Rocca zaten we, tot een regenbui ons verdreef, te picknicken. Zoals overal in Italië is een restaurantje nooit ver, dus daar konden we schuilen en bestelden er koffie. Toen het weer droog was na een kwartier, aten we alsnog het op de markt gekochte nagerecht op.

In een hoosbui reden we terug naar huis om daar vast te stellen dat er op onze berg nog geen druppel was gevallen.